Dört kutsal kelime duydum
Acz
Nasip
Rahmet
Ölüm
Dört kutsal kelime daha duydum
Tutsaklık
Teklif
Kabul
Özgürlük
Ve dört kutsal kelime daha duydum
Kendi sancağımdı tutunduğum
Zulmedince kendim
Lutfedince sen
Seni andım hamdettim sana taptım
gözlerim hızlandırır tenhalığını
yanlış şehirlere götürür trenlerim
ya ölmek ustalığını kazanırsın
ya korku biriktirmek yetisini
acılarım iyice bol gelir sana
sevincim bir türlü tutmaz sevincini
aysel git başımdan...
sevindiğim anda sen üzülürsün
sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş
uzak yalnızlık limanlarına
aykırı bir yolcuyum dünya geniş
büyük bir kulak çınlıyor içimdeki
çetrefil yolculuğum kesinleşmiş
sakın başka bir şey getirme aklına
aysel git başımdan... ✍
Kitaplardaki her şey doğru gibime gelirdi ..
Oysa ki öyle değil...
Herkesin doğrusu farklı olabiliyormuş ...
Aynı durum gibi görünse bile , o an ki duruma göre doğrular da değişebiliyormuş... Zaten bir şeyin aynı olabilme ihtimali var mı ki ? Bence yok...
Çift yumurta ikizlerinin bile duyguları düşünceleri farkli olabilirken ,
İki farklı insanın tamamen ayni durumları yaşaması olası olabilir mi hiç ...
Doğal olarak doğrular da değişir, doğru diye bildiğin yanlışlar, yanlış diye bildiğin doğrular da değişir ... Herkese göre doğru olan var mı ki?
O yuzden ne yapmalı diye düşünüyorum...
Düşünüyorum ...
Düşünüyorum...
Sonra işin içinden çıkamıyorum...
Dedemin lafı aklıma geliyor...
" Sabır kızım, her şeyin başı sabır..."
Yasabır ...✍
İnsan, kabul etmekle dönüştürmek arasında bir gergin iptir, bilirim. İnsan konuşmasaydı -yazmak da içinde- yapacağı tek şey, topluca delirmek olurdu, bilirim.