Buralardaydı o, o hep buralardaydı. Bakarlardı hep ona acı içinde! Üzülüyorlardı ona sevimsizce , zavallı gözüyle bakıyorlardı durmadan, umursamıyorlardı onu sadece üzülüyorlardı sessizce , çünkü onların tek düşündüğü sevimsiz egolarıydı içinde. Olmayan sevimsiz egolarıydı dertleri !!.
Mutlu,üzgün ve yanlız....
Sanki bütün duyguları bir anda yaşıyorum.
Kendimi ölmemek için çırpınan bur hayvan gibi hissediyorum....
Duygusuz ama ruh dolu..
Acımasız insanlar tarafından her gün bir , bir katlediliyordu duygularım.
İnsanlar beni öldürüyorlardı, güldürmüyorlardı....
Çünkü onlar da ruhsuzdu...tıpkı bir deli gibi.
Fikriye.B.
O kadar bıkmış, yorulmuş, tükenmiş ve ölmek istiyorum ki.....
Bilmiyorum artık ne yapacağımı ve ne yapmam gerektiğini.
Sığamıyorum sanki bu evrene. Her şey çok doğru bir tek ben yanlışım sanki....
Bütün her şeyi sanki ben onarmak ve düzeltmek zorundayım.
Bıktım...... Ve artık burayı terk edip başka bir diyara gitmenin vakti geldi.......
F.B.