moon light
@Fatma_0134
Hemşire
426 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Birden yine içimdeki karanlığın koyulaştığını duydum. Bütün gücüyle içimdeydi. Yerin binlerce metre altındaki taş bir hücreye , yedi kat zincirlerle bağlanmış gibi soluksuz bırakarak boğuyordu beni..
Adama " doğduğum yerde ölmek isterdim" dedim. Oradan hiç ayrılmayıp doğduğum evde , o sokakta , o tanıdık bildik insanlar arasında ömür sürer, sonra da huzur içinde ortalıktan kaybolurdum . Eğer daha adil bir ülke olsaydık , eğer bu kadar işkence , yolsuzluk , vahşet , yalan sarmasaydı ortalığı...
Sayfa 84Kitabı okudu
...İntikamın bile bir düzeyi vardı ; alçakça olmamalıydı .
O zamanlar , hayatımın sonraki yıllarında öğreneceğim bir sözü bilmiyordum . Seneca diyor ki : kötülük etmeyi istememek başka , bilmemek başkadır.
Sayfa 84Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ölüm hayatın zıddı değildi, bilakis hayatla başlıyordu ve hayatın ta kendisiydi. Ölüme ilerlemenin adı hayat olmuştu. Doğan herkes bu yolu yürüyor ve günü gelince de dünyayı terk edip gidiyordu. Uzun emeller ve ihtiraslar gidişi geciktirmiyor, bilakis hayatı geciktiriyordu...
Sayfa 253Kitabı okudu
Şüphesiz ki o din hayırdan ibarettir ve Allah seni putlardan uzak tutmuştur. Ve oğulcuğum , bilmelisin ki her yaşayan ölmekte her yeni eskimekte ... Kimdir ki dünyada fani olmaz? Ben gidiyorum, lakin ne mutlu bana ki geriye senin gibi bir nimet bıraktım...
Gül... Boğulan daralan ve sıkılan dünyanın ferahı;... Çöl ... Eski doğrulardan ve eskitilmiş yanlışlardan gül goncasını kurtaran ; solmayan rengi ile yanılmayan hakikatiyle gülü saran... Biri , kumlara ilahi iradenin vurduğu mühür ; diğeri arş aleminden dünyalık bedene nakşedilen ömür ...
Sayfa 105Kitabı okudu
Ben hepsine şahidim tıpkı gülün doğuşuna şahit oldugum gibi . O gece ta kıyamete kadar gül şarkıları söylemeye , duyurabildigim herkese gülü anlatmaya ant içtim. Yeter ki kulakları sağır ve kalpleri mühürlü olmasın...
Sayfa 86Kitabı okudu
Biraz erken yada biraz geç ölmenin bir anlamı olmadığına göre yaşamanın amacı neydi? Zaten yok olacak kumdan şatolar yapmak neye yarıyordu ? Büyük bir mücadele içinde olan insanlar böyle şeyler düşünmüyor kendilerini hayattaki başarılarına adıyorlardı. Ama insanın temel duygusu buydu . Yeryüzü korkusu yaşam ürkekligi geçici olmanın yarattığı yürek burkulması yani boşluk büyük bir boşluk..
