Melisa Kesmez' in tüm öykülerini severek okudum. Her okuduğumda ne kadar bizden, beni anlatıyor diyorsun. Üslubunun sadeliği ve akıcılığı ile bir solukta okumalık güzel öyküler.
Melisa Kesmez yine yapmış yapacağını ve tamamen içimizden bir hikayeyi ele almış.
Küçük yuvarlak taşlar kitabında yine akıcı ve sade bir şekilde parçalanmış bir aileyi ve 3 kişilik ailenin her bireyinin bakış açısı ile 3 öykü yazmış. O öyküleri bir solukta okurken bir de anlatıcının ruh hali sirayet ediyor. Nergis konuşurken Nergis' in dilini, Elif konuşurken Elif' in dilini Mehmet konuşurken Mehmet' in dilini alıyorsun. İncecik bir kitap ama aynı öyküde geçen Gül teyzenin dondurma dükkanı gibi. Fındık kadar ama masallardaki ağaç kovukları gibi. Kapıyı açınca karşına küçük masalarda küçük kurabiyelerini ve küçük kupalarda süt içen bir tavşan çıkacak gibi.
Bir saatte okuyacaksınız belki ama hem üzülecek hem sevinecek, hem umutlanacak hem umudunuz kırılacak, hem sevecek hem nefret etmemeyi göreceğiz. Keşke hayata Gülsüm gibi bakabilsek! Hayat ne kadar güzel, dünya ne kadar yaşanılası olurdu.
