"Hayatta her şey biz insanlar icin değil mi zaten?Unutmak ve alışmak üzere kurulu bir dünyada yaşiyoruz.Rahmetli ninemin anlattığı bir hikaye vardı.Allah ölüm acısını dağlara vermiş,taşımayıp yıkılmış.Nerhirlere vermiş,ağlamaktan kurumuş.Rüzgara vermiş,esmiş esmiş tükenmiş.En sonunda hepsi dile gelerek,'Al bu acıyı dayanamıyoruz,'diye Allah'a yalvarmışlar.Allah ölüm acısını onlardan almış,biz insanlara vermiş.İnsanoğlu arsızmış.Çabuk unuturmuş,çabuk alışırmış.Dağları yıkan,nehirleri kurutan,rüzgarları tüketen ölüm acısı insanı tüketmemiş.İnsan acının ilk haliyle kavrulmuş,kavrulmuş,ama zamanla⁶ alışmış."