O'nun rızkını yiyerek, O'nun mülkünde oturup hayat sürerek O bizi gözetleyip dururken, ölüm meleğine sözümüz geçmez, zebanilere de gücümüz yetmezken hala günah işlemeye, kalbimizdeki siyah lekeleri çoğaltmaya devam mı edeceğiz? Yoksa bütün bunları düşünüp ibret alıp kalbimizi işgal eden siyah lekeleri ve pası silmek için tövbe ve istiğfara mı yöneleceğiz?