Absürt komedi seviyorsanız zevkle okuyabilirsiniz. Benim için son 100 sayfaya gelmek kolay olmadı. Çekip çıkarılabilecek birkaç mesaj bulabildim kendimce. Nice mesajlar da bulunabileceği gibi… Bu çağa ait hissetmeyenler bu kitabı okurken kendini yalnız hissetmeyecek, benim gibi… Son zamanlarda sıklıkla hayat görüşümüzü anlayamayan, anlamaya çalışmayan “ alık”lar ile kuşatılmış hissediyor olabilirsiniz. Kahramanımız Ignatius da buna benzer duygu ve düşünceler içinde kaba, bencil ve umarsız biri. Hümanist yanımı harekete geçirmek istemezdim ama kitabın sonunda Ignatius’u tüm yüreğimle hissettim. Önce köpeği, sonra sevdiği kız ve en sonunda kıymetli annesi onu bırakıp gidiyor. En değer verdikleri dahil bu kaybın onda bıraktığı izi anlayamıyor. Anlayamamalarının nedeni ise klişeleşmiş, sığ dünya görüşleri…Korkarım ki gelecek, bu kara mizah kitapta olduğundan farklı görünmüyor birçok insan için.
