Hyeya
@Giovanni8
“Çölde yaşayan, dikiş tutturamamış biri.”
10 Mart 1997
210 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Düşünmek de tedirgin edicidir yağmurda yürümek gibi
Tutkum ve isteklerim yok benim.
Şair olmak bir tutku değil benim için.
Bu benim yalnız olma yolum.
İnanırım Dünya'ya, bir papatyaya inandığım gibi,
Çünkü görürüm onu ama düşünmem.
Çünkü düşünmek anlamamaktır...
Onu düşünmemiz için değil,
(Düşünmek iyi görememektir)
Biz ona bakalım ve onunla uyum içinde
Olalım diye yaratılmıştır dünya.
Felsefem yok, duyularım var benim...
Doğadan söz ediyorsam onu bildiğimden değil,
Sevdiğimdendir bu, onu sevmemin nedeni de
Sevenin neyi sevdiğini, niçin sevdiğini
Ve sevginin ne olduğunu asla bilmemesidir.
Sonu olmayan bir masumiyettir sevmek
Tek masumiyet de hiç düşünmemek
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
47 syf.
10/10 puan verdi
"Tam da romantik döneme ait bir yaştasınız." diye devam etti. "Elli... Yirmi beşindekiler çokbilmiş oluyor.Otuz, çok çalışmaktan bitkin düşmeye meyilli. Kırk, anlatması bütün bir puroyu bitirene kadar süren uzun hikâyelerin yaşı. Altmışsa... Ah, altmış, yetmişe çok yakın. Ama elli olgun bir yaş. En güzeli."
Bir kitap okudu
104 syf.
8/10 puan verdi
Tarih dediğimiz böyle bir şeydir; sayısız varsayım içinden çıkan tek bir amansız gerçek. Tarih, geçmişe ait bir şey değildir. Bilinçli ya da bilinçsizce sıcak, canlı kan gibi takar ve bir sonraki kuşağa olduğu gibi taşınır.
Büyük bir araziye yağan çok sayıda, iri yağmur damlası, adı olmayan damlalardan başka bir şey değildir. Elbette her biri ayrı olsa da birbiriyle yeri değiştirilebilecek damlalardır. Ancak o tek bir yağmur damlasının, kendine özgü anıları vardır. Tek bir yağmur damlasının tarihi, onu sürdüren görevi vardır. İşte bizler bunu unutmamalıyız. Herhangi bir yerde basitçe emilse de, biçimini yitirse de, toplu bir şekilde başka bir şeye dönüşüp yok olsa bile. Ya da aslında tam da toplu bir şekilde yeni bir şeye dönüştüğü için.
"İnmek, çıkmaktan çok daha zordur." Daha da genelleştirirsem, şöyle diyebilirim: Sonuç, nedeni basitçe yutup onu güçsüzleştirir. Bu süreçte bazen öldürülen kedi olur, bazen insan.
Öğretmenliğe başladıktan sonra da babam haikuya duyduğu hevesi hiç yitirmedi. Masasının üzerinde her zaman eski deri kaplı "mevsim sözcüğü" sözlüğü yer alırdı. Vakit buldukça onun sayfalarını usulca karıştırırdı. Hıristiyanlar için Kitabı Mukaddes ne ise babam için de mevsim sözcüğü sözlüğü oydu.
Şarkı söylüyor
"Geyiği yaklaştırsana"
Hitler Gençliği
(Ekim, 1940)
İnsanların birbiriyle bağ kurması böyle bir şeydir, tarih de böyledir. Özünde "devamlılık" denen eylem, tam da bu ritüeldir. İçeriği ne kadar rahatsız edici olup ona sırt dönmek isteseniz de bir parçanız olarak sizde devam edecektir. Eğer öyle olmazsa, tarihin ne anlamı kalırdı?
Asker olsam da
Dua eden bir keşişim
Ay'ı izlerken
Ben çocukken evimiz hiç kedisiz kalmazdı. (...) En yakınlarım kediler ve kitaplardı.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Katilleri o kadar açıkta ki çocuklarımızın. Bizi kim öldürmeye devam ediyor, o kadar açıkta ki. Biz o kadar çok acı çektik, çekiyoruz ve çekeceğiz ki... bu da katillerimiz kadar açıkta. "Onlar ölümsüzdür" sözünü ben de en az elli yıldır söylüyorum! Onlar ölümlü. Bizim öfkemiz bundandır. Dilimizin ucunda dünyanın bütün küfürleri ıslık çalıyor. Ne zaman ölümsüz olacak o çocuklar biliyor musunuz? Öldürüldükleri yerde istedikleri dünyayı kurduğumuz gün çıkıp gelecekler aramıza. Ölümsüzlük budur!
