Yabani Kuzey, devinimi sevmezdi. Çünkü devinim, yaşam belirtisi demekti. Yaşamsa gücüne gidiyordu Kuzey'in. Her zaman, en ufak bir hareketi bile yok etmek, bu yabani soğuğun var oluş amaçıydı. Akan suları denize ulaşamasınlar diye donduruyor, ağaçları can damarlarına kadar buz kestiriyordu. Ama en büyük, en korkutucu gazabını hep insanoğluna saklıyordu. Zira insan, yaşam döngüsü içinde, hareketsizliğe ve durağanlığa en çok baş kaldıran yaratıktı.