Yosun kokusunu içime çekerken, dünyanın aklımın alabileceğinden çok ama çok daha güzel olduğunu düşündüm. Belki de aklım almadığından onun pervasız güzelliğine dokunmayı beceremiyor, beceriksizliğimi örtbas etmek için de kendimce güzelliği küçümseyip anlamı yüceltmeye çabalıyordum.
Zaten hayat denen bilmece için yapılan en gerçeğe yakın tasvirin kum saati olduğunu düşünmüşümdür hep. Her geçen saniye eksiliyoruz. Hatıralarımız, rutinlerimiz, attığımız adımlar, yaptıklarımız, hepsi aşağıda birikiyor.