Edward Deci'nin de belirttiği gibi, insanların evrensel ola rak kendi kaderini tayin etme, kendini yetkin hissetme ve baş kalarıyla gerçekten bağlantıda olma ihtiyaçları vardır. Bu ihti yaçlar ve onları tatmin etme dürtüsünün insanlara aşılanması nagerekyoktur:Gelişmemişbirformdaolsabilezatenmevcut tur bu dürtüler. Ortaya çıkmasına izin verilirse, motive ederler. Sorun, ebeveynlerin ve öğretmenler gibi diğer önemli yetişkin lerin çocukları nasıl motive etmeyi bilmemeleri değildir. Sorun, ebeveynlik tarzlarımızın ve öğretim yöntemlerimizin çoğu du rumda çocuğun doğasında var olan keşifve ustalık dürtüsünü desteklememesi Gelişimin ortaya çıkmasını teşvik etmek, doğanın çocuk için kendi pozitifplanları olduğu bilgisine daya nır: Çocuğa, her çocuğa, tam olgunlaşma için gereken tüm po tansiyel ve kapasite verilmiştir. Dışarıdan motive etmeye çalış mak,çocuğavedoğayaolaninançeksikliğineişareteder.Çocu ğun sınırlamalarını değil, ebeveynin kaygısını yansıtır. Talihsiz bir gerçek de çocuklarımıza gerçek motivasyon nakledemesek de, onlara kendi kaygımızın tohumlarını ekmek söz konusu ol duğunda hepimizin çok başarılı olduğudur.