Ma'dûmât
@Hakikatten
İnsan, yokuşu aşamayan varlıktır!
Araştırma
İstanbul
1 Ocak
48 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Siz düşünün
Her insan varlığın hakikati karşısında özel bir tavra, veya varlığın tabiatı hakkında özel bir felsefeye sahiptir.
"Bir şeyin saygınlığı ve kıymeti, o şeyin yokluğunu takdir edip zıddını tasavvur etmeyle bilinir."
İbn Berhân (ö. 518/1124)
Okur Takip Önerileri
Söylediğin söz tohumdur. Bir söz vardı hatırlatayım efendim; "Söz vücûd bulur"
insan vaktinin oğludur; ne geçmiş zamanın ne de gelecek zamanın oğludur. bununla beraber insan geleceğe niyet edip geçmiş hakkında temennide bulunabilir. fakat tüm bunlar, şimdiki zamanda yapılır. şu halde insan, geçmiş ya da gelecek zamanda değil, şimdiki zamandadır.
ibn arabi k.s
"Nefsin (zihnin) tek tek varlıkları algıladığı zaman onların genel formlarını koruması, toplu halde algıladığı zaman ayırması, önceden algıladığı varlıkların bozulup dağılan formlarını tekrar elde etmesi (hatırlaması) aklın taşması (feyezân etmesi) sayesindedir."
Fârâbî
Mûtedil bir yolu olsaydı duyguların, önüne bakarmıydı hiç.
“Şu üç şey hakkında dudağını kıpırdatma:
Gittiğin yol, paran ve mezhebin.
Çünkü bu üçünün de düşmanı çoktur.
Düşman bildi mi sana pusu kurar.”
Mevlânâ k.s
Ayn-ı sâbite
Ayn-ı sâbite (çoğulu a‘yân-ı sâbite) “hakikat, mahiyet ve zat” mânasına gelir ve varlık (vücûd) kavramından farklı bir mâna ifade eder. Bir şeyin varlığı başka, mahiyeti başkadır. A‘yân-ı sâbite, dış âlemde var olan eşyanın Allah’ın ilmindeki hakikatleri olup hariçte mevcut değildir; daha doğrusu bunlar Allah’ın ilminde sâbit olan “yoklar”dır (ma‘dûmât). A‘yân-ı sâbitenin dış âleme nazaran varlığı yoktur. Onun için “yok” olarak kabul edilir. Bu mânada ona “mümkin” de denir. Zira İbnü’l-Arabî’ye göre mümkin de ma‘dûmdur.