Sevda ki bir insanın yalnız gönlüne değil, akıl ve fikrine, iradesine, kısaca bütün duygularına, manevi kuvvetlerine hakimdir. Daima şüpheler ve kuruntular içinde bulunmaktan hoşlandığından, kulak ve göz her işittiği, her gördüğü şeyi onun mizacına göre işitip görmeye, akıl kuvveti her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur.