Harun Göçmüş
@HarunGocmus
Van Erciş, 15 Şubat
20 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yaşamak için ödenen bir bedeldi. Geriye dönüşu mümkün olmayan zorunlu bir yolculuktu. insan olmanın ve insanca bir yaşam istemenin bir cezasıydı.
Yasaklanmış kültürüme, çarpıtılmış tarihime, budanmış köklerime, asimile edilmiş kimliğime döndüm. İlk defa parçalanmış ülkemi renkli mozaiğiyle bir bütün olarak gördüm.
Tek bir ulsal kültür yaratıcağım diye, kültürü , kültürleri eritmek , insanı, insanları, insanlığı eritmektedir.
Okur Takip Önerileri
Bu politikanın çok acı sonuçları ortada; yirmiden fazla Kürt ayaklanması, on binlerce insanın ölümü, yüzlerce idam sehpası, yüzlerce köy ve yerleşim biriminin yıkılması, kin ve nefretin kök salması, yüreklerin kararması, karanlığın, korku ve vahşetin egemenliği, uçurumların derinleşmesi, müzmin bir huzursuzluk, devamlı bir teyakkuz, durmadan kanayan bir yara.
Şiddet, karanlık yüreklrin egemen olduğu kör bir kuyudur.
Ancak Edebiyat durmadan kirlenen vicdan ve yürekleri temizleyebilir, insan ve kültür sevgisini verebilir.
Ve ölüm budur işte, nar çatlıyor ve kan rengindeki damlacıklar damlamaya başlıyor. Ve ince beyaz tüller dalga dalga kızıla boyanıyor. Ve kızıl rengin dalgaları durmadan genişliyor ve genişliyor ve genişliyor.
Evet, yüzyılımız, ırkçı, milliyetçi, şovenist dalgalar ve savaş rüzgârlarıyla tüm insanlığı kasıp kavuran cani ve çılgın bir yüzyıl, canilerin ve çılgınların cenneti bir yüzyıl oldu.
Yani ,yeniden, zamanı geldiğinde "yitik bir zamanın peşine" düsebilmek için zorunlu olan şeyler yürek ve ruhumuzun gizli köselerinde kalmıştır artık...
İnsanoğlunun ufkunda bir bencillik çağının şafağı sökülüyordu.
Cesur adamların ölmesini görmek, bir korkağın yaşamak için yalvarmasın seyretmekten çok daha kolaydı.
Dediğim gibi insanlar zayıftır ve bu zaaf yüzünden verebileceğimiz tek ödülü vermek zorunda kalıyorduk. Ölümdü bu.
Emeğin dayanışması fikri , bütün zihinlerde yansımasını bulmuştu.