Her doğum, ölümle ikiz kardeştir, herkes unutur ikizini ama o gıkını çıkarmadan yıllarca ensende yaşar, günü gelince de meydana çıkıp yalnızca o konuşur.
Yazgımıza boyun eğmek, Allah’ın verdiği aklı kullanmayacağız anlamına gelmez elbette. Kendisine yapılan her kötülüğü her zülmü “kader” telakki edenlere aldırmayın. Kitap “oku” diye başlar. Aklınızı ve kalbinizi aynı anda kullanın. Sadece akıl derseniz; merhametsiz, vicdansız, taştan farksız bir insan olup çıkarsınız, insanlar sizden korkarlar ama hiçbir zaman gerçekten sevmezler. Eğer aklı bütünüyle reddedip her vakaya hissi bakarsanız da bu kez kandırılır, itilip kakılır, hayal kırıklığına uğrarsınız. Nazik dengesi var bu işin, buna dikkat etmek lazım evvela.