Selma

Bazı çocukların avuçlarının içinde,kader çizgilerinde sevgide kimsesizlikte olurdu

Reklam

"Artık tamamen kimsesizsin," diye fısıldadı acıyla."Artık tamamen yalnızsın,artık tamamen teksin.Artık tamamen hiçsin.Artık tamamen bittin." Korkma diyordu iç sesi yılmadan,korkma ve baş kaldır her şeye.Minel ruhunun bir türlü pes etmeyişine artık tahammül edemiyordu. Avucunun içine bir damla akarken ilk önce dışarıdan vagona doğru vuran yağmura baktı fakat sonrasında etrafı bulanık görmeye başladığını fark etti ve o damlanın yağmur olmadığını anladı. Başka bir yaş,gözünden süzülüp yanağından dudaklarına doğru kayarken Minel'in kalbi ağlamaya,nefesi hıçkırmaya ve çocukluğu çığlık atmaya başladı.

Selma

Aile,açık olan bir yaradan akan sevgidir.Kan hiçbir zaman akmaz,sevgi ise oluk oluk açık olan yaradan akarken küçük çocuklar avuç içlerini açarak sevgiyi kader çizgilerine doldururlar ve gülümserler.Kader çizgilerini yıkayan sevgi,ailenin damarlarından gelir. Bazı çocukların ise kader çizgileri,sevgiyle dolmaz;açık olan yaradan kimsesizlik akar ve o çocuklar,avuç içlerini bir daha asla açmazlar. Kader çizgilerini kimsesizlikle yıkamış çocukları,avuç içlerini açmadığı için suçlayamazdınız. Kader çizgilerini sevgiyle yıkamış çocukları,sürekli avuç içlerini açarak sevgi dilendikleri için de suçlayamazdınız. Çocukların kader çizgilerini değiştiremezdiniz,açık olan yarayı kapatamazdınız;aileyi ise yok edemezdiniz.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Selma

"Her ne yaşamış olursan ol,bütün yaşanmışlıkların senin;belki seni hiçbir zaman çözemeyeceğim fakat bir yerlerde geçmişinin acı çektiğini biliyor olacağım."

Selma

"Nasıl bu kadar güçlü ve dimdik ayaktasın?" Korel'in yüzündeki ifade değişti ve bir anlık acıyı hisseder gibi oldum. "Ben ayakta dimdik durmam," dedi vezinsiz bir sesle."Ben bir kere yere düştüm,sonrasında ise hep dizlerimin üzerinde durdum.Tekrardan itmeye çalıştıklarında ise devrilmedim,devrilsem bile daha kolay düştüğüm yerden doğruldum ama hep dizlerimin üzerinde durmaya devam ettim."Gözlerimin içine baktı."Dizlerimin üzerinde durmamın en büyük faydası ise ne oldu biliyor musun?Bütün insanlar ayaktaydı ve ben ellerini,ellerinde tuttukları silahları görüyordum.Bana hiçbir zaman o silahlarla zarar veremediler ve dizlerimin üzerine çökmüşken onları daha kolay devirdim.Nasıl mı?Beni görmüyorlardı ve ellerindeki silahlarla onları vurmak daha kolaydı."