Tut kendini yüreğim, tut kendini!
Ve siz, ey sinirlerim, gevşemeyin birden;
Gerilin, destek olun bana!
Beni unutma mı dedin? Hayır, zavallı ruh,
Şu çalgın kafa durdukça çıkmayacaksın içinden,
Seni unutmak ha? Aklımın karatahtasından
Silerim de bütün boş anıları,
Bütün kitaplarda yazılan, çizilenleri,
Gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları,
Yalnız senin buyruğun kalır.
Beynimin defterinde, yapraklarında,
Ivır zıvır bütün bildiklerimin üstünde,
Evet, yemin Allah’ıma, o kalır yalnız.
Sayfa 32 - İş bankasıKitabı okudu
Ah bu katı, kaskatı beden bir dağılsa,
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!
Ya da Tanrı yasak etmemiş olsa
Kendi kendini öldürmesini insanın!
Tanrım! Ulu Tanrım! Ne bunaltıcı, ne berbat,
Ne tatsız, ne boş geliyor bu dünya bana!
Sayfa 13 - İş bankasıKitabı okudu
“Söz söylemeden beni anlarlar sandım.”
Sayfa 31Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ne arıyorsun? Ebedi hayatı mı? Lakin a zavallı, bu geçici hayatta neler buldun ki onun ebedisini arıyorsun?
Sayfa 95Kitabı okudu
“Yan yana oturmuştuk hayat sofrasında, bizden birkaç kadeh önce sızıp gittiler.”
- Ömer Hayyam
Sayfa 161Kitabı okudu
Yeryüzünde beni sorgulamayan, bana işkence yapmayan bir insan var mıydı gerçekten?
Sayfa 59Kitabı okudu
Burada beni düşüncelerimden, kuruntularımdan, kafamda yaptığım hastalıklı tekrarlardan uzaklaştırabilecek hiçbir şey yoktu.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bize hiçbir şey yapmadılar, bizi tümüyle hiçliğin içine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi yeryüzünde hiçbir şey insan ruhuna hiçlik kadar baskı yapmaz.
Sayfa 41Kitabı okudu
Hayır, sadece kindar ve kötü değil; ben hiçbir şey olamıyorum: Ne iyi, ne kötü, ne alçak, ne dürüst, ne kahraman, ne böcek.
Sayfa 11Kitabı yarım bıraktı
Doğuru düzgün bireyselleşmeyi başaramamış insanlardan doğuru düzgün bir toplum yaratmasını bekleyemezsin.
Sayfa 118Kitabı okudu
“İnsanlar hayatlarını hep bir cevap arayarak geçirirler.” dedi İskender Doğan. “Oysa çoğunun sorunun ne olduğu konusunda hiçbir fikri yoktur.”
Sayfa 136Kitabı okudu
Niye yalan söylüyordu ki gözümün içine baka baka? Ve niye bu beni mantıksızca bir umuda sürüklüyordu?
Sayfa 141Kitabı okudu
İnsan çok matah biri sayılmayacağının farkında olsa bile, hep kendini diğerlerinden farklı bir yere koyma eğiliminde ve ben kulunuz da aynen böyleyim
Sayfa 107Kitabı okudu
İnsan ne bayağı bir yaratıktı. Sevmek ne kadar çok çaba gerektirmekteydi ve buna karşılık nefret için neredeyse hiçbir şeye ihtiyaç yoktu.
Sayfa 52Kitabı okudu
Görüyor musun Sanço dostum, dedi. Şu alçak ve ahlaksız düşman nasıl her yerde karşıma çıkıyor? Kitaplarımı çaldı, tepelemek istediğim devleri yel değirmenine çevirdi, şimdi de beni sevgili Dulcinea’mı görme zevkinden mahrum ediyor. Dünyada benden bahtsız bir şövalye var mıdır acaba?
Sayfa 154Kitabı okudu
Kötülere iyilik etmek kum üstüne yazı yazmak gibidir.
Sayfa 95Kitabı okudu
Bundan sonra kendime “ Mahzun yüzlü şövalye” diyeceğim. Göreceksin ki, böylelikle talih bize yâr olacak.
Sayfa 77Kitabı okudu