E
@Hic___
Hayatlarımıza bu kadar pervasızca müdahale etme hakkını kimden alıyordu?
.
İstanbul
16 Temmuz 1992
50 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Sevdiğin birini yitirince bir yanın onunla beraber kaybolur. Terk edilmiş hayaletli bir ev gibi buruk bir yalnızlığa esir olur, eksik kalırsın. İçinde bir sır gibi, giden sevgilinin yokluğunu taşırsın. Öyle bir yara ki üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin gene de canını yakar. Öyle bir yara ki iyileştiğinde
bile kanar. Bir daha gülemeyeceğini, asla hafifleyemeyeceğini sanırsın.
Karanlıkta el yordamıyla ilerler gibi akar hayat. Önünü göremeden, yönünü bilemeden, sadece şu anı kurtararak... Gönlünün kandili sönmüş, zifiri gecede kalmışsındır. Ama işte ancak böyle durumlarda, yani iki göz birden karanlıkta
kalınca, bir üçüncü göz açılır insanda. Kapanmayan bir göz... Ve ancak o zaman anlarsın ki bu elem sonsuza dek sürmeyecek.
Hazandan sonra başka mevsimler, bu çölden geçince nice vadiler gelecek; bu ayrılığın ardından da ebedi bir vuslat.
Yeni kaybettiğin kişiyi manevi gözle bakınca her yerde görmeye başlarsın. Denize düşen katrede, dolunayla hareketlenen med-cezirde, esen her esintide ona
rastlarsın. Kuma çizili remilde, güneşte parlayan kristal tanesinde, yeni doğmuş bebeğin tebessümünde, bileğinde atan nabzında onu seyredersin.
Her yerde, her
şeyde onu görürken nasıl derim ki Şems gitti..?
Sayfa 404
232 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Roxy Bir Alman dergisinde nörolojik bellekle ilgili bir yazı okumuştu. Mesela el,okşadığı teni yıllar sonra bile hatırlanma özelliğine sahipti. Beden de bir eli hatırlıyordu onun bedeni de artık Yusuf'a alışmış, ona çıplak sarılmayı, rahatlatıcı bir terapi gibi algılar olmuştu. Ayrıca cinsel uyumlarında çok önemli bir yan daha o da
Sayfa 77Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Artık yaşayamazdı. Çünkü bir insan, bu kadar çok acıyı kaldırmak için yaratılmamıştı.."
Sayfa 104Kitabı okudu
"Birde bakıyorum, karşımda halden düşmüş Osmanlı soylusu bir kadın oturuyor :
zarifmi zarif!
karşısında, saçının bir bölümü maviye boyalı bir kız:
Asimi asi.!"
Sayfa 7Kitabı okudu