Yunus

Türklüğün öteden beri başat özelliği olan askeri savaşçılığın, herkes için geçerli kılınması, demek ki belli bir zümrenin tekelinde bulunmaması keyfiyeti, Osmanlı devlet ile toplum yapısının esasını teşkil etmiştir. Aynı durum, din yakası içinde söz konusudur. Nasıl, eli kılıç tutabilecek adam, muharebe meydanında arzıendam ederdiyse, akılbaliğ öğrenim görmüş herkes, hinihacette, en azından bir cuma, bayram yahut cenaze namazını kıldırabikecek kadar dinin ameli hünerleriyle mücehezdi. İşte, bu bildirilenlerden de anlaşılacağı üzere, askeri-mülki ile ruhban-ruhban olmayan ayrımının, Tanzimat sonrası döneme değin Müslüman Türk, özellikle de Osmanlı tarihinde yeri olmamıştır.

Omurgasızlaştırılmış Türklük Ş. Teoman Duralı

Reklam

Yunus

Yoksa bizi bu topraklara bağlayan bağlar bir nataşa bavulunun alabileceği malların dolar tutarı karşılığında kolayca çözülüyor mu? Biz şimdi neyin karşısında çözülüyor, neye direnebiliyoruz? Tarihimizin, hafızamızdan, hatıralarımızdan kalbimize damlayarak, mücerretten müşahhasa dönüşerek varlığına yaslandığımız, ayak basıp güç aldığımız bir zemin var mı?

Fırtınayı Kucaklamak Mustafa Kutlu

Yunus

“Benlik davasının” aslı kişinin Hak’ı inkar ile kendini dünyanın merkezine koymasıdır. O tanrının varlığını özgürlüğe mani görür. Aklınca tanrıdan kurtulunca özgür olacaktır. Bunun bir adı da kibirdir. Kibrin en üst makamı, nefsin ihtirası, şeytanın saptırmasıdır. Oysa inancımıza göre kişi ancak Allah’a “kul” olursa hürriyetine kavuşur.

Fırtınayı Kucaklamak Mustafa Kutlu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Yunus

Affetmek ve edilmek insan içindir. Ancak affın bir hovarda bahçesi olduğunu sanmak hatadır. Affetmek akılların üstünde sultan olan kalbin hareketi olduğu gibi, affedilmek de insanın bizzat kendi kalbinde inkılap yapmasıyla kendisine sunulan zafer hediyesidir. Affın asıl sahibi Allah’tır. İnsan da Allah sevgisi ile affediyor ve ancak Allah sevgisine sahip olanlar affetmesini biliyor. İntikam duygusu ile af asla bağdaşmıyor. Allahsız insan affedemiyor. Gerçek zafer, gerçek saadet, sana zulmedenleri, seni affetmeyenleri bile affedebilmektir.