"Adetlerine uymasa da şarabı açtı ve kadehlere doldurdu, sonra sanki bir cenaze yemeğinde içiyormuş gibi ciddiyetle içti. Çünkü insanların birbirine duydukları anlayışta ve duygudaşlıkta bir kopya olması da aslında bir tür ölümdür. Yargıç incinmişti ve kederliydi. Ve insanı inciten kişi sevdiği biriyse, sadece o sevilen kişi teselli edebilir."