Öyle ya, hangi ressam o anlamlı gözlerin hakkını verebilir ki?
Demek ki beni bir türlü sevemiyordu.Hakkı vardı.
Beni hayatımda hiç, hiç kimse sevmemişti.
Gece daha önce hiç olmadığı kadar karanlıktı ve güneşim, bir daha doğmamak üzere batmıştı bu gece. Çünkü güneş bu gece bana ihanet etmişti.
Okur Takip Önerileri
Çok tuhaftı, ağlayamadım.Ama ruhum paramparça olmuştu.
bir şey var adını koyamadığı,
kırılmaktan öte, parçalanmak gibi.
toplamaya çalıştıkça, dağılıyor.
dağılıyorum,
bir şeyler var halledemiyorum.
turgut uyar.
Çünkü ev bazen dört duvarı ve bir çarısı olan tuğla yığınları değildi.
Ev bazen insanlardı.
Bir eve yakın hissettiren bazen, insanlardı.
Bazı masalların kahramanları olmaz.
Zaten her insan bir masalın içinde yaşamaz.
Ve hiçbir masalın sonu iyi bitmez aslında.
Çünkü masallar çocuklara anlatıldığında,büyükler sonlarını yeniden yazmışlardır.
Keşke etmeselerdi.
Keşke çocuklar görselerdi o yaşta, karanlıkta gizlenen canavarları.
Yaşarsan ezecekler, son verirsen deli diyecekler.
Ama herkes anne rahminden dünyaya düşmez, bazıları Araf’ta asılır. Kimsenin de kolu yetmez onları oradan indirmeye, kimse yeltenmez de.
“Dost gerçekleri…Düşman işine geleni…Deli ağzına geleni…Aşık içinden geçeni söylermiş…”
Özdemir Asaf.
Devriliyorsan
Artık şekersiz içmeye
başladım kahveyi
Çok düşünüp az
konuşuyorum babam gibi
Yok hayır hiçbiri senle alakalı
değil
Halin hatırın nasıl diye sordun
ondan dedim
“Sırf kalp kırmamak, kendime yakışanı yapmak için cevap vermediğim herkes kendini haklı zannetti…”
-Dostoyevski-