Güneşi Söndürmem Gerek 2

İlk kitabı yazarı çok sevdiğim için aldım ve beklentisiz başladım. Ama bana o kadar ayrı şeyler hissettirdi ki elimden bırakamadan ve sonunda şok olarak kitabı bitirdim. İkinci kitap için gün sayıyordum ve çıktı. Elime alır almaz okumaya başladım ve akıcı dili sayesinde birkaç saatte bitti. Yazara tekrar tekrar hayran bırkacak, barındırdığı her cümlesiyle sizi etkileyecek, sonu ile sizi kahredecek bir kitap. Kesinlikle tavsiye ediyorum.

Emresu... Niyetin beni öldürmek mi? Hayır öyleyse başarıyorsun bil isterim.
Güneşi Söndürmem Gerek 2 kesinlikle muhteşem bir kitaptı. Gerek kapak tasarımı, gerek sayfa tasarımıyla...
İlk kitabın sonunda 'Ne oluyor ya?' diye tepki veren ben şu an 'Üçüncü kitabı fırlatın üzerime' diye tepkiler veriyorum.
Umut ilk kitaptan beri oldukça güçlü bir kız. Bir erkeğin, bir kızı böylesine güçlü yapması, isterse her şeyi yapabileceğini söyletmesi beni çok mutlu etti şahsen.
Kaldı ki Emre çok iyi bir yazar. Ben sadece Gsg serisini ve Narı okuya bilsem de Nar serisini almayı çok istiyorum.
İlk kitabın incelemesinde neden iki serisinde de Anonim var demiştim. Meğer Emre'nin hayatında da bir Anonim varmış. Hatta iki Anonim. Bundan esinlenerek yazmış bu Anonim'leri.
Gsg'yi alıp imzasına gittiğimde bana 'sence katil kim?' diye sormuştu. Uzun uzun anlatmıştım ona fikrimi. O an gözünde 'Ben de Emresu'ysam fikirlerinizi yakarım!' bakışı görmüştüm ama bu kadarını da beklemiyordum yani.
En çok sevdiğim karakter kesinlikle Göktuğ! Hem cesur, hem korkak. Bir nevi korkusuz korkak.
Bura da konuyu anlatamıyorum ne yazık ki. Çünkü bir şey söylesem spoi olacak.
Yani zor tutuyorum kendimi ama okuyun görün.
Okunmaya değer mi? Evet kesinlikle değer.
Okuduğunuzda sizi fena halde gaza getirip, her şeyi yapabileceğinize inandıran bir kitap bu...
İyi ki yazmış Emresu... İyi ki...

Ah, GSG... Çok çok çok beğendim. Son bölüm efsaneydi özellikle, ağzım bir karış açık okudum resmen. İlk kitap da büyük bir şeyle bitmişti zaten, ikinci kitabın sonu birincinin belki on katı falan daha şaşırtıcı. Kitaplığımda olduğu için gurur duyduğum bir seri ve çok sevdiğim bir yazar. Yazarla ilgili de şunu söyleyebilirim: Nar kitabını yazan Emre Gül ve Güneşi Söndürmem Gerek'i yazan Emre Gül çok farklı. Okuduğunuzda diyorsunuz ki, yazar büyümüş resmen. Kalemi değişmiş, yazım dili oturmuş ve şimdi gerçekten yazar olmuş. Okumanız şiddetle tavsiye olunur.

*spoiler yok*

öncelikle ilk kitap çok kilit bir yerde bittiği için aylardır merak ediyor ve bekliyordum bu kitabı. ama bu kadar çabuk olacağını tahmin etmiyordum. ilk gördüğüm andan beri kapak ve poster kelimenin tam anlamıyla büyüledi beni. çok uğraşıldığı belli. anlatımı sade ve akıcıydı tek günde hızlıca bitti kitap. içeriğine gelirsek her bir cümlesi ayrı ayrı paragraflarla anlatılabilecek kadar dolu dolu. altını çizmekten pilot kalemlerimin bittiğini söyleyebilirim. her sayfada keremsu'ya daha da aşık oldum. son olarak mektupçunun o kişi olduğunu gerçekten anlamıştım bu beni hiç şaşırtmadı asıl şaşırtan ve yüreğime oturan şey son 3 sayfada olan olaydı. hala "bize bunu nasıl yaparsın emresu?! " diye bağırasım var. bir de kitabın bitmesi aklımdaki soru işaretlerini azaltacağına 5 katına çıkardı o yüzden heyecanla üçüncü kitabı bekliyorum. genel bir analiz yapmak gerekirse kendini okutturan, merak ettirten, karakterlerinin naifliği ve tatlılığıyla kalbinizi pamuk gibi yapacak miis gibi bir seri.