Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Halit

Paranın zehirlediği ölümden sadece öfke doğar.
Reklam
Gittikçe daha da sıkılıyorum. Nihayetinde canımı almaya karar verdim. Bir akşam, etrafta kimsenin olmadığı bir vakit, kararlılıkla denize daldım. Ancak ayağımın güverteden ayrıldığı ve gemiyle bağlantım koptuğu an, hemen canımın kıymetini fark ettim. Kalbimin derinliklerinden keşke vazgeçseydim, diye düşündüm. Lakin çok geçti.
“Beni, yüz sene boyunca bekle, lütfen,” dedi. “Yüz sene mezarımın başucunda oturup bekle çünkü mutlaka seni görmeye geleceğim.”

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Her gün bir azan, bir durulan bu depresif hâl tarafından ruhu törpülenen insanlarız sadece.
Sayfa 89 - Tokyo KlasikKitabı okudu
Bazen hangisi daha doğru bilmiyorum; toplum içindeyken insanlara uyum sağlayarak benliğimi ayrı bir yere koymak mı, yoksa her ne durumda olursa olsun kendimi değiştirmeden özüme uygun yaşamak mı?
Sayfa 69 - Tokyo KlasikKitabı okudu
Reklam
Bahçeye çıktığımda çilek ağaçlarının çiçeklerine gözüm takılıyor ve babamın öldüğü gerçeğini hatırlıyorum o an. Çok tuhaf, ölüp gitmek benim için anlaşılması çok güç bir hadise, aklıma yatmıyor bir türlü.
Sayfa 17 - Tokyo KlasikKitabı okudu
"İnsan olmanın iyi tarafları yok değil," diye geçiriyorum içimden. Çiçeklerin güzelliğini algılayabilen, onlara karşı sevgi duyabilen varlıklarız sonuçda.
Sayfa 42 - Tokyo KlasikKitabı okudu