"Ol Bayezid Bestami
Sever idi dostpar ânı,
Ol dahî rahat olmadı,
Nefs elinden hırs elinden..."
Selamunaleykum.
Bir sabah sessizliğinde ,zihnim henüz dolmamışken okudum.İyiki de okumuşum.
Necip Fazıl Kısakürek'in 1969 yılında yazdığı bir piyes.Kitabın genel konusu ölümsüzlüğü arayan bir beyzade olan Yunus 'un adını ve özellikle şiirlerini çokça duyduğumuz Derviş Yunus 'a olgunlaşmasını okuyoruz. Necip Fazıl, Yunus Emre'nin hayatından parçaları bize şiirleriyle harmanlayarak bir kitap oluşturmuş.
Benim en sevdiğim kısım Yunus Emre ve nefs'inin karşılaştığı sahne oldu. Nefsi daima kötü ve yok edilmesi gereken bir şey olarak düşünüyordum. Tabtuk Emre bize cevabı hemen veriyor."Hiç bir hakkı yeme!.. Nefsini hakkını da ..Nefsin hakkı, Şeriatta yazılı olduğu kadar..Ne bir lokma eksik,ne bir lokma fazla... Nefsi zincire vurmakta böyle olur.Nefsini öldürmeye çalışma, imana getirmeye çalış. Allah onu yenmek için yarattı seni!..Nefs ilahlık davasındadır. La ilahe illallah.." (sayfa 52)
Selametle
