Amacınız hayatta kalmak değil de insan kalmaksa sonuçta ne fark ederdi ki? Duygularınızı değiştirmeleri imkansızdı ;siz kendiniz isteseniz bile değiştiremezdiniz duygularınızı. Yaptığınız söylediğiniz ya da düşündüğünüz herşeyi en küçük ayrıntısına kadar ortaya çıkarabilirlerdi ama nasıl işlediğini sizin bile bilmediğiniz, kalbinizin içi, sırrınızı saklardı.
İnsan, tarihi, kitaplardan öğrenemediği gibi mimariden de öğrenemiyordu. Heykeller, kitabeler, anıtlar, sokak adları... Geçmişe ışık tutabilecek her şey sistemli bir biçimde değiştirilmişti...
Eskiden bir tek insanın tırnağına taş değse, bir oymağın, bir aşiretin, bütün şu dünyadaki insanların yüreğine değmiş gibi olur, herkesin yüreği sızlardı.Şimdi ya şimdi herkes birbirinin ölüsüne basıp geçiyor, basıp geçiyor, basıp geçiyor.