Şimdi o dolaştığımız sokaklarda dolaşıyorum, o mahallenin çocukları bakıyor yüzüme, nerde yanında ki abla diye soruyorlar bana. Cevap veremiyorum onlara susup yürümeye devam ediyorum. Oturduğumuz kafenin sahibi cemal abi çıkıyor oradan tek başına mısın bugün diyor bundan sonra da böyle olacak abi deyip yoluma devam ediyorum sonra evinin önüne geliyorum, sanki seni eve bırakıyorum hayalimce. Sonra eve geliyorum telefonum çalıyor sanıyorum ki sen arayıp soruyorsun eve ulaştın mı diye. Anlayacağın ben hala senleyim, seni eve bırakıp senle konuşuyorum.