İnsan, sevgi hissedebildiği kadar insandı, yoksa en tehlikeli hayvandı. Yaşayan her cana karşı sevgi üretmek Yaradan'ın insana en kutsal emanetiydi, bu emanetten habersiz olmak insanlıktan bihaber olmak değil miydi?
Baktım gökte bir kırmızı bir uçak
Bol çelik bol yıldız bol insan
Bir gece Sevgi Duvarını aştık
Düştüğüm yer öyle açık öyle seçik ki
Başucumda bi sen varsın bi de evren
Saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
Yalnızlığım benim çoğul türkülerim
Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi
Sayfa 49 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Evet, kadın olmak başlı başına bir ihtilaldi.
Her gün bir zihni fethedip varlığını olduğu gibi kabul ettirmekle geçen, seni etten oluşmuş bir dekolte olarak görme eğilimindeki ahmaklara sınırlarını bildirmekle devam eden, gündelik...ama sonsuza kadar süren bir ihtilal.
Direnişin ta kendisiydi!
Toplumları, insanlığı doğuran kadınlar hayatın en önemli hizmetlisi değil miydi?
İnsan, diye düşündü Fred, nasıl da öğrenmek için dizayn edilmişti ama gerçek bilgiyi, kendi geçmişini, geldiği yeri, yaptığı hataları öğrenmekti insanın asıl becerisi, binlerce yıl hayat diye yutturulmuş yalanlara ilgisini kaybetmesi pek normaldi.