Ve sonra sonra anladım ki insan birini her şeyiyle gerçekten sevdiğinde sevgi büyüyor; bir zaman sonra geriye kalan her şey sıra sıra o sevgiye boyun eğiyor, küçülüyor, her biri ona ittisal ederek sevdiğinin bir parçası hâline geliyor, bilinmeyen güç ‘senin yazgın bu’ diye fısıldıyor kulağına.