Ah Sevgili Oğuz Atay , keşke yaşasaydın da daha çok kitap yazsaydın. Tadı damağımızda kaldı kitaplarının. Her kitabın ayrı bir güzel. O duyguyu (yalnızlığı) o kadar güzel anlatmışsın ki yalnızlığı bu kadar güzel ancak onu iliklerine kadar hissetmiş biri anlatabilir. Hissettin. Yazdın. Ve bize de ulaştı yazdıkların, severek okuyoruz, okumalara doyamıyoruz.

Sevgili Oğuz Atay ,
Seni anlamıyorlardı ama ziyanı yok değil mi seni daha kimler anlamadı.
Bu seni incitiyor muydu bilmiyorum ama incinme, burada seni anlayan birileri var.

okuyucun Hatice Aydın .

Sonsuz sevgilerimle...
________________

O'na ulaşmayacağını bildiğim bu kısa mektuptan sonra kitaba geçiyorum :)

"Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?"
Kitabın son cümlesi...

Bazı kitapların bitmesi o kadar üzücü ki keşke devamı olsa diyosunuz. Bu kitapta öyle.
Tabi ki çok beğendim diğer kitapları da çok güzeldi ama en çok Tehlikeli Oyunlar 'ı beğendim. Onu da okumanızı mutlaka tavsiye ederim.
_________________

Kitapta yedi (ya da sekiz tam hatırlamıyorum, affedin) öykü bulunmaktadır. Son öyküyüsü çok güzeldi "Demiryolu hikâyecileri - bir rüya" sizin için linkini aşağıya bırakacam. Çok huzurlu (huzurlu değil aslında ama dinlenmeli farklı bir tat işte anlatılması güç ) dinlemenizi tavsiye ederim.
https://m.youtube.com/watch?v=VwzwuhTIcN4

_________________

İncelememi burada bitirmek istiyorum. (çok fazla ayrıntıya girmek istemedim çünkü diğer incelemelerimde oğuz Atay'ın kalemiyle ilgili bilgi vermiştim.)

Keyifli okumalar diliyorum herkese.
Hoşçakalın..