Yalan yok bu kitabın sonu beni bir hayli şaşırttı,kızdırdı, kırdı ve üzdü. Hâlden hâle girdim. Yüz yıl da geçse canım ülkemde her şey ne kadar aynı. "Her devrin adamı" olup türlü kılıklara giren, yalakalıkta zirve yapmış, ahlâkî olan hiçbir değeri olmadığı gibi bunlara saygısı da olmayan ve yalnızca çıkarlarını düşünen insanlar beni her zaman tiksindirmiştir. Ama maalesef yüz yıl önce de yüz yıl sonra da her zaman kazanan onlar olmakta. Neden hep içindeki kaba şekil vermek yerine, kabın şeklini alıp kolaya kaçanlar kazanıyor? Mücadele edenler, her zorluğa karşı direnenler, içindeki iyiliği her zaman koruyanlar neden hep kaybediyor? Bu kitabın sonunda düşündüklerimin bir kısmı bunlardır. Reşat Nuri beyefendi mutlu son beklerdim, umudumu koruyabilmek için.