Kendini beğenmişlik insanın karşısına., onu en az beklediği yerde çıkar; iyilik, özveri ve cömertliğin yanında.
…toplumsal normlar insanlar tarafından yaratılır ve değiştirilmeyecek bir toplumsal norm yoktur.
Ona herkesin sevgisine ve beğenisine ihtiyacı olmadığını göster. Biri ondan hoşlanmazsa, başka biri hoşlanacaktır. Ona yalnızca sevilen veya sevilmeyen bir nesne olmadığını, aynı zamanda seven veya sevmeyen bir özne olduğunu öğret.
Okur Takip Önerileri
Dünyamız güçlü kadınlan sevmeyen erkekler ve kadınlarla dolu. İktidarın erkeklere ait olduğunu düşünmeye koşullandığımız için güçlü bir kadın sapkınlık gibi geliyor bize. Bu yüzden kontrol altmda tutulması gerekiyor.
Toplumsal cinsiyet rollerine öyle derinden koşullanmış durumdayız ki gerçek arzularımıza, ihtiyaçlarımıza, mutluluğumuza ters düştüklerinde bile onlara uygun davranıyoruz.
…insanı uzun vadede mutsuz eden şeyler kelimeler değiller
di. İnsanı mutsuz eden anılardı, solmak bilmeyen, yerinden oynamayan karanlık anlar.
Özlemiyorum seni. Anılarımdaki varlığın ortak yaşamımızda olduğundan çok daha güçlü. Hala yaşıyor olsaydın, belki bir yabancıya dönüşmüştün. Ölüyken, en az sağ olduğun zamanlardaki kadar canlısın.
Yetişkin insan yalnızdır. Yalnız insan da ya küskünleşip çuvallar ya da dünyayla bir tür şen şakrak barış imzalar.
Sayfa 161Kitabı okudu
…iki insan birbirini gerçekten sevdiyse, aralarında gerçek bir öfke olmaz. Kızgınlık, evet, intikam arzusu, evet ama öfke, şiddetli, hesapçı, pusu kurmuş bir öfke... Hayır, bu mümkün değil.
Sayfa 115Kitabı okudu
Kusursuz insan diye bir şey yok ve o mutluluk veren, harikulade tek adam aslında hiç var olmadı. Sadece içlerinde ışık kadar moloz da olan insanlar...
Sayfa 101Kitabı okudu
Dikkatimi bir insana veriyordum ve dünyayla meşgul olacak vaktim yoktu. Sonra o insanı kaybettim ve yerine bir dünya kazandım.
Sayfa 96Kitabı okudu
Hayatımız karakterimizin değil, karakterimiz hayatımızın mahsulüdür.
Sayfa 20Kitabı okudu
Doğduğumuz andan itibaren ölmeye başlıyoruz, oysa yalnızca sürecin sonuna geldiğimizde öldüğümüzü hissediyoruz ve bu son bazen inanılmaz uzun bir zaman alıyor.
Sayfa 41Kitabı okudu
Acılar sayesinde ıslah olduğumuz, daha iyi, daha bilge, daha dirayetli biri haline geldiğimiz doğru değil. İnsan soğuk, çok daha net ve kayıtsız oluyor.
Sayfa 33Kitabı okudu
Her sevgi, had safhaya varmış bir bencilliktir.
Sayfa 19Kitabı okudu