Kurt
Orhan Veli Kanık
Ah! artık benim de benzim sarı,
Damar kanımı dolaştırmıyor.
Hiçbir kıyıya ulaştırmıyor,
Beni Şehrazad'ın masalları.
Orhun Âbideleri'nde hükümdarın esas ödevi halkı, karabudunu doyurmak ve giydirmek, onu zengin etmektir. Tahta çıkmış yeni kağanların en büyük başarısı olarak daima bu nokta belirtilir.
Sayfa 43Kitabı okuyacak
Okur Takip Önerileri
''O gelmez artık!'' dedi.
''Nereden biliyorsun?'' dedim.
''Gidişinden belliydi!'' dedi.
Yaramın nerede olduğunu bilmiyorum. Yalnız bir yerlerim acıyor. Çok acıyor....
Daha çok anlat." dedim.
" Hoşuna gidiyor mu?"
"Çok,Elimden gelse,seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum."
"Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?"
"Gider gibi yaparız."
Sayfa 157Kitabı okudu
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı,insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda başta en ufak güç bırakmayan,yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesareti bile yok eden şeydi."
Mutlu olmayı beklemiyorum.Mutluluk insanı mutsuzluğa karşı savunmasız bırakan tehlikeli bir tuzak.
..” Belki de en büyük kahramanlık, insanın hayatta ikincilikle yetinmesidir..”
Çok güzel anlar, daima usandırıcıdır. Geçici olduklarını duyarsınız, elinizde tutmak istersiniz, yapamazsınız.
Çünkü, doğru sayılsa bile, bir yargıyı zamansız ve yersiz olarak kaba biçimde dile getirmek, yığınla zararlı sonucun doğmasına yol açar.
