Kitap genel olarak kendini okutan akıcı sürükleyici birçok ters köşe içeren güzel bir kitaptı. Ayrıca yazarın ilk serisi diyeyim yani 17 numara katliamın yazarın ilk kitabı olması beni şaşırttı bence gayet akıcı yazan bir yazar. Kalemini beğendim. Genel olarak kitapta birçok yeri beğendim fakat en beğendiğim kısım şu ki kötülüğin yani psikolojik rahatsızlık diyeyim güzellemesi yapılmamıştı şimdiki çoğu kitapta malesef bu var. Katiller, mafyalar, sürekli birini döven sinir hastası adamların güzellemesi çokça yapıldı bilirsiniz. Bu kitapta kız tabiki seni affederim aşk bizi düzeltir tarzı davranışlar da bulunsaydı kesinlikle saçma olurdu. Bize baya bir acı çektirsede fennayı seviyoruz yaa. Sondaki yazar notu neydi öyle 'başka hikayelerde görüşene dek gülümseyin çünkü benim yazdıklarım pek güldürmüyor'. Beni çok üzen bir sona sahip ama çok çarpıcı bir kitaptı okurken Defne ile birlikte üzüldüm resmen onunla aynı psikolojiye girdim.
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar,o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.
"Nasıl olduğunuzu öğrenmek ister misiniz?"
"Nasıl olduğumu zaten biliyorum,"
"Ve gövdemde sizin gördüğünüz değişikliklerle hiç ilgisi yok onların, olan herşey ruhuma oluyor"