Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özlediğim içindir.
Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!
Ve Açlıktan ölen, Soğuktan Titreyen, hastane kapılarında can veren, bir insanın yazgısı ne denli Acıysa; doğanın güzelliğinden, düşünceden, şiirden, müzikten haz duymayan bir insanın yazgısı da o denli acıdır,
Ne var ki, insanın kendini beğenmişliği, bütün ahlaksızların kaynağı olan o hayvanca tutkusu dünya halkının doğru yola girmesine engel olmuştur. Kendini beğenmiş adam, mutluluğunu kendi rahatlığı üstüne değil başkalarının acıları üstüne kurar.