Modern Dünya
Zenginliğe ilişkin çelişki şu ki Yaşam standartları 10 yıllık dönemlerde istikrarlı olarak yükselirken bireylerin, ailelerin yaşamlarında hissettikleri mutluluk değişmedi işte bu nedenle giderek daha fazla sayıda insan zenginlik sayesinde başına buyruk ancak yeterince tatmin olmamış biçimde söz konusu çelişkiyi anlam arayışları ile çözmeye çalışıyor. Kolombiya üniversitesi'nden Andrew Delbanco'nun açıkladığı gibi, "Çağdaş kültürün en çarpıcı özelliği, aşkınlığa duyulan giderilmemiş açlık."
Sayfa 47 - MedicatKitabı okudu
Ne yaparsanız yapın Risk almaktan kaçınmayın. İşleri her zamanki yöntemlerle yürütmenin. Sisteme ayak uydurmaya çalışmayın. Sizden bekleneni yaparsanız başkalarının beklediğinden daha fazlasını asla başaramazsınız.
“Aerodinamik biliminin kurallarına göre bir kelebeğin uçamaması gerekiyor. Ama kelebek bunu bilmiyor, bu yüzden de uçuyor.” - Vincent Eades
Okur Takip Önerileri
Bir kez elde edilen özgürlüklerden savaşmaksızın vazgeçilmez.
Fakat bir şeye dikkat edin: Bilgi Çağı olarak adlandırılan modern çağımız, İlim çağı olarak adlandırılamaz. Bilgi doğrudan ilme çevrilemez. İlk önce işlemden geçmelidir; ulaşmalı, emilmeli, idrak edilmeli, entegre olmalı ve tutulmalıdır.
Reklamcıyım. Evet, kainatı kirletiyorum. Ben size en pis şeyleri bile satan adamım. Asla sahip olamayacağınız o şeylerin hayalini kurduran... PhotoShop'ta rötuşlanmış kusursuz bir mutluluk. Kılı kırk yararak oluşturulmuş görüntüler, moda müzikler.
Zar zor biriktirdiğiniz paralarla, son kampanyada itelediğim rüyalarınızın arabasını satın almayı başardığınızda, ben onu çoktan demode etmiş olacağım. Ben üç model önde gidiyorum ve her zaman sizi hüsrana ugratmanın bir yolunu bulurum.
Glamour (cazibe); attığınız her adımda sizden biraz daha uzaklaşan o masal ülkesinin adıdır. Sizi yenilik bağımlısı yapıyorum. Yeniliğin avantajı, hiçbir zaman yeni kalmamasıdır. Her zaman bir öncekini eskitecek yeni bir yenilik bulunuyor.
Salyalarınızı akıtmak: Benim görevim bu.
Tüketim kültürü, metalar üzerine konulmuş işlevselliğin ikinci planda olduğu, sembolik ve imaj yüklü bir tüketimdir.
Kültürel miraslar etkili güçler niteliğinde. Derin köklere sahip ve uzun
ömürlü. Kuşaktan kuşağa direniyor, onları yaratmış olan ekonomik, sosyal ve
demografik koşullar ortadan kalktığında bile neredeyse hiç bozulmuyor ve
tavır ve davranışları yönlendirmekte öyle bir rol oynuyorlar ki onlarsız
dünyamıza bir anlam vermek olanaksız.
Outliers’ta şu ana kadar başarının sürekli ve düzenli bir avantaj
birikiminden doğduğunu gördük: Nerede ve ne zaman doğduğunuz, anne
babanızın ne iş yaptığı ve yetişme koşullarınızın nasıl olduğu, bütün bunlar
dünyada ne kadar başarılı olacağınızı etkiliyor. Outliers’ta ikinci kısmın
sorusu, atalarımızdan miras kalan geleneklerin ve davranış tarzlarının aynı
rolü oynayıp oynamadığı. Kültürel mirasları ciddiye alarak, insanların neden
başarılı oldukları konusunda, insanların başarılı oldukları şeyi nasıl daha da
iyi yapabilecekleri konusunda bir şeyler öğrenebilir miyiz? Sanırım öğrenebiliriz.
Onur kültürleri Sicilya ya da İspanya'nın Bask Bölgesi gibi dağlık bölgelerde ve diğer verimsiz alanlarda kök salmak eğilimindedirler. Açıklamaya göre, eğer kayalık dağlarda yaşıyorsanız ürün ekip biçemezsiniz. Büyük olasılıkla koyun ya da keçi yetiştirirsiniz ve hayvancılık çevresinde gelişen kültür tarım çevresinde gelişen kültürden çok farklıdır. Bir çiftçinin hayatta kalması toplumdaki diğer insanlarla işbirliğine bağlıdır. Oysa hayvancılıkla uğraşan kişi özgürdür. Ayrıca çiftçiler geceleri geçim kaynağının çalınabileceğinden kaygı duymazlar, çünkü hırsız tarladaki bütün ekini kendi başına biçmeyi göze almadıkça ürünler kolay kolay çalınamaz. Oysa hayvancılık yapan, bu konuda kaygılanmak durumundadır. Sürekli hayvanlarını yitirme tehdidi altındadır. Bu nedenle de atak olmak zorundadır. Sözleriyle ve davranışlarıyla güçsüz olmadığını açıkça ortaya koymak zorundadır. Adına sanına yönelik en küçük bir meydan okuma karşısında bile savaşmaya hazır ve istekli olmak zorundadır ve "onur kültürü" denilen şey de işte bu anlama gelir. Bu bir adamın adının sanının, geçim kaynağının ve kişisel değerinin merkezinde olduğu bir dünyadır.
İş bulmak için doğru aile bağına, doğru yeteneğe, doğru kişiliğe ya da bunların bir kombinasyonuna sahip olmalıdır. Kabul edilebilirlik olarak adlandırılan şey bu parçaların toplamından oluşur. Bir insan bunlardan herhangi birine sahipse kendine bir iş bulabilir. İkisine sahipse, birden fazla iş seçeneği olabilir; üçüne sahipse istediği işe girebilir.
Pratik zeka “kime ne söyleyeceğini bilmek, bunu ne zaman söyleyeceğini bilmek ve maksimum etki için bunu nasıl söyleyeceğini bilmek” gibi şeyler içeriyor. bu yöntemseldir: bir şeyi, neden bildiğinizi bilmeden de, onu açıklayamadan da nasıl yapacağınızı bilmekle ilgilidir. doğası gereği pratiktir: bir başka ifadeyle, sadece bilgi olsun diye bilgi değildir. durumları doğru okumanıza ve istediğinizi almanıza yardımcı olan bilgidir. ve işin kritik yanı, ıq ile ölçülen analitik yetenek türünden ayrılan türde bir zeka olmasıdır. teknik terimleri kullanırsak, genel zeka ve pratik zeka 'ortogonal'dır: birinin varlığı diğerinin varlığını gerekli kılmaz. analitik zekanız çok yüksek, pratik zekanız ise çok düşük ya da pratik zekanız çok yüksek, analitik zekanız ise biraz düşük olabilir
Başarı özellikle bir bireysel üstünlük meselesiymiş gibi davranıyoruz. Ancak şu ana dek göz attığımız hikayelerde, işlerin bu kadar kolay olduğunu ileri sürecek hiçbir şey yok. Tam tersi, bu hikayeler kendilerine gerçekten çok çalışmaları için özel bir fırsat verilmiş, bu fırsatı değerlendirmiş ve olağanüstü çabaların toplum tarafından ödüllendirildiği bir dönemde rüştünü ispat etmiş insanlar hakkında. Başarıları sadece kendi eserleri değil. İçinde büyüdükleri dünyanın bir ürünü.
Pratik, iyi bir noktaya geldikten sonra yaptığınız bir şey değildir. Size iyi bir noktaya getirmesi için yaptığınız bir şeydir.
Mutluluk, bizi bulması olası, ama güç olan büyük çaplı bir talihten çok, her gün yaşanan küçük güzelliklerden ya da zevklerden ibarettir.
Yönetim, işleri doğru yapmaktır; liderlik ise doğru işleri yapmaktır.
