Mihrü Mah
@Lethergo
Ümmü Süleym
Ey teslimiyet! Senin adın İslamdır!
Aliya İzzetbegoviç
Şiir şifadır..
Kıllet-i taam, Kıllet-i menam, Kıllet-i kelam
Gebze Teknik Üniversitesi - Mimarlık
Kocaeli
263 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Zaten ben..
Ben zaten, dün bir bugün iki. Ben zaten, gölde su, çölde kum. Ben zaten acı, keder ama en çok unutuş. Ben zaten, her gün birbirinin sırtlanı. Ben zaten, sırların hep saklananı. Ben zaten, çokça bahane, her daim zorluk. Ben zaten, hep vazgeçiş çok gaza geliş. Ben zaten, ömrün yarısı uyku. Ben zaten, kalanı uykuya özlem. Ben zaten, yazları bir hafta tatil. Ben zaten, kışları kalorifer peteği. Ben zaten... Bir iki saat en fazla.
Adam seslendi:
Sadece gözünün gördüğüne mi inanırsın?
İbrahim cevap verdi:
İnsanım, insan inandı mı gözü görmez.
...
Ya hacı abi ben hiç TV seyretmiyorum ya, hep kitap okuyorum.
Haa, belki de ondan mutlusundur sen bu kadar. Cahil kaldığın için. Cehalet mutluluktur derler.
Okur Takip Önerileri
Sen nasıl kayboldun bacım?
Evdeydim valla, öyle takılıyorum. Mutluluktan deliriyor falandım yani. Oha ya, bu çok fazla dedim kendime. Ben bu kadar mutluluğu hak etmiş olamam, kesin bir terslik var bu işte dedim. Sonra dedim, ben herhalde yanlış hayat almışım, gideyim de geri vereyim de kendi hayatımı alayım. Çıktım evden. Kayboldum.
Ebü Türab
Bir gün Hz Ali uzaktan görününce buyurdukları ...
-İşte Arabın Efendisi!
Bunun üzerine Hz. Aişe soruyor;
-Arabın Efendisi sen değil misin?
Buyuruyorlar:
-Ben Âlemlerin Efendisiyim;O da Arabın Efendisi.
"Bil ki ey sevgili!
Ben seni aklımdan hiç çıkarmadım;
Ve böyel bilsin bütün dünya,
Ben aklımı senin ramına değil,
Senin uğruna senden çıkardım."
Dücane Cündioğlu, Cenab-ı Aşk'a Dair.
Bu kaçıncı yerle bir oluşu kalbimin?
Bu gece kaç kez doğup, kaç kez öleceğim? ..
Bir vadi dolusu ölümüm olsa, bir vadi daha olsun isterim
Artık hayatı kusuyorum zehirlenmiş midemden.
Hatırlamıyorum nasıldı babamın sesi.
Varlığı ile avunuyorum yalnızca. Sessiz de olsa varlığıyla
''dile benden ne dilersen ... ''
On iki yaşındaki çocukların iş bulabilmelerini diliyorum.
On iki yaşındaki çocukların intihar edebilecekleri bir ip bulamamalarını diliyorum. On iki yaşındaki çocukların sokaklarda
yürürken akıl arına ölüm düşmemesini diliyorum. On iki yaşındaki çocukların hayatı algılamaya başladıkları ilk anda tökezlememelerini diliyorum. On iki yaşındaki çocukların yalnızca yere düşen dondurmalarına, kirlenen pantolonlarına, kırılan bisikletlerine, yırtılan kitaplarına ağlamalarını diliyorum.
On iki yaşındaki çocuklar.
On iki yaş.
Çocuklar ...
Ölüm ...
İntihar
Saat: bir günün notlarını düşerken ...
Tanrım korkunç!..
İki ile ikiyi her çarptığımızda dört ediyor.
hayatım artık ıssız bir sokak gibi
Dua etmeye çalışıyordum büyük bir sıkılganlık içinde. Bunu bir çaresizlik ilanı değil de, yeniden başlayabilmenin umudu olarak içimde taşıyordum. İnsan böyle zamanlarda neyi bekler ki? Bekleyebileceğim bir şey olmalı. Neyi aramalıyım? Daha önce sahip olup da, yitirdiğim bir şey mi? Yoksa hayatım boyunca ilk kez karşılaşacağım bir şey mi? Tanıdığım mutlu insanları düşünmeye çalışıyorum. Onların sahip olup da, benim sahip olamadığım şeyleri. Bunları bulabilirsem, aramaya değer bir şeyler de çıkacaktır.
Bir'i beni gözetliyor..
"İslam açıkta tezahür eder, iman ise kalptedir.(gizlidir)."
Hâdis-i Şerif
Din Hakk'ın olmayınca..
Temelinde hak din olmayan bir uygarlıksa, insanı çıplak akla ve eşyaya bağımlı kılacaktır her zaman.