Lulu perperik
@LuluPerperik
*Sayfa, sadece kendime notlar.
*Güvensizliği tek başına inşa etmez insan...Tanıdığı herkes biraz yardım eder. Fyodor Dostoyevski
15 Eylül 1987
176 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Șükrü Erbaș'ın insanın acısını insan alır kitabında bir söz vardı 'her insanda gidilebilecek uzaklığı bilmek gibi bir gücü vardı.' diye. Keşke öyle bir gücüm olsaydı. Herkeste yanlış mesafeye gitmeye çalışıyorum ben sanırım.. Hoș bunu yapan sadece ben değilim, kimse kimsenin sınırını bilmiyor.. İnsanlar ne kadar boş artık. Kimseyle oturup iki laf edemiyorsun , herkes bir dedikodu, boş muhabbetler peşinde, kimse iki satır bişey okuyayım demiyor. Okuyanlarda imkansız aşk romanları ancak. Gerçek hayatta artık kimse aşkı bulamıyor çünkü, evli olanlar bile sevgiye aç.. İnsanların hayatları belden aşağı muhabbetler sadece.. Çevremde o kadar gereksiz insan var ki gerçekten boş yaşadığımı düşünüyorum artık. Başına bişey gelse oturup derdini anlatacak kimse yok, herkes derdini söyle de bir açığını bulalım kafasında, yalancı, riyakar, embesil, güvenilmez...
İnsanın Acısını İnsan Alır diyor ya, bu zamanda insan, insana sadece dert oluyor. Kimse kimseyi derdiyle de sevmiyor...
204 syf.
9/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Bilmiyorum kaç gece yüzümü elimin üstüne dayayıp diğer elimi elime kenetleyip uyudum. Güçsüz kaldığımı hissettikçe kendi elimden tuttum. Sonra kendimi kandırdığımı düşünüp kendi elimi bıraktım..Kaç gece kendimi yüzüstü bıraktım böyle..
2023 OKUMA HEDEFİ
3/20 kitap - %15 tamamlandı
3 kitap okudu
20 kitap
616 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
youtu.be/eHE755pDbCA
Uykulu gözler
Duvarlardan hep.
Uykulu gözler
Hep düz, hep gri.
Kuş resimleri solgun ve ölgün.
İçinde yol geçmez, içinde umut.
Ruhumuz gibi....
Ruhumuz,
İhmal edilmiş uzak bir doğu.
youtu.be/hW96tacLL9k
Durup bir nefes almak gerekir bazen, yeni birşeylere başlamak için...
Kimseler bilmedi acını , herkes kendi surlarının ardına
Daha ilk karanlık çökmeden sığınıp , saklandı .
Diyor ki , yanıtı olmayan sorularda kaldın
Uzun , upuzun bir yolda yürüyen birinin
Dönüp de ardına baktığı o yerdesin şimdi
Diyor ki , geri dön ve ara o yollarda ayak izlerini ...
Çünkü bir ağaç köklerinin dolandığınca ağaçtır
Kıyısız bir deniz görmedim , düşüncelerin dışında
Bir anıdan yola çık istersen , bir sözden , bir gülüşten
Çünkü bir insan sorularıyla insandır ve onlara bulduğu
yanıtlarıyla .
Sayfa 98Kitabı okuyor
Aklım bir çağlayanın en devingen yerine benziyor
Hiçbir düşünceyi yakalayamıyorum köpürüp , taşan sözcüklerimle
Beynimi o çağlayanın en dik yerinden fırlatıp atmak mı
düşüyor şimdi bana ?
Ne aradığımı bilmeden bir şeyler arıyorum şurda burda .
Yok artık ne bir duygu , ne de bir istek
Bedenimin her hücresi sağırlıklarla dolu
Hoşça kal diyorum şimdi , gördüğüm her varlığa .
Sayfa 93Kitabı okuyor
Doğum yaptırırken ben..
Hayat deyince , yeni doğmuş bir bebeğin o ilk çığlığı
geliyor kulaklarıma
Onun yaşayacağı acılar sonra .
Sayfa 92Kitabı okuyor