Tuğba
@Mairuh
123 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
... ardından yeniden elini tuttum ve hem kahverengi hrm de gri tonların hakim olduğu bu odayı, yıpranmış perdeleriyle bu sade yatağı, eski moda bir tuvalet takımının bulunduğu o masayı, şiltesi lekelenmiş o sıradan kanepeyi uzun uzun izledim. Bu mekanda ne müthiş bir şiirselliğin, kendisi adına lükse aldırmazlığın ne derin izleri vardı!
Sayfa 121Kitabı okuyor
.. :Bu yaralar ya kişilik yapılarının sonsuz kıldığı ve ölüme mor bereleri silinmeyen bir karşı darbe indiren, gerçek, hüzün verici tutkular ya da sonsuz vedalaşmalar gününde yüreği yavaşça donduran ve gözyaşlarını kurutan gizli kinlerdir.
Sayfa 91Kitabı okuyor
-Tamam, o zaman, insanın Tanrı için yaptığını ben de sizin için yapacağım.
Sayfa 84Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Böylece on yıllık şiddetli sarsıntılar beni çökertti;artık sıklıkla zedelenen duyarlılığım bazen güçten düşüyor, hiçbir şey onu yeniden canlandıramıyor,kimi zaman fırtınalara katlanmamı sağlayan kararlılığım yetersiz kalıyor. Evet, bazen yeniliyorum.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Bunun üzerine, kendimizi ayrı rahme tutunmuş ikizler gibi hissettiğimizde, aynı kaynaktan beslenmiş kardeşler arasında iç dökülmelerin yarıda kesilmesine razı olmadı.
Sayfa 70Kitabı okuyor
Zavallı yüreğimi dolduran duyguları dışavurmanın olanaksızlığı işte böyle sürüp gitti
Sayfa 7Kitabı okuyor
Yüzüstü bırakılışım ile başkalarının mutluluğu arasındaki bu karşıtlık çocukluğumun güllerini lekelerken serpilmekte olan gençliğimi mahvediyordu.
Daha o zamandan, her tür şefkatten yoksun kalmış bir halde, hiçbir şeyi sevemiyordum ve doğa beni sevmek için yaratmıştı! Bir melek her fırsatta yıldırılan bu duyarlılığın iç çekişlerini anlayabilir mi? Bazı ruhlarda bilinmeyen duygular kine dönüşse de, benim ruhumda hepsi bir araya gelerek, kendilerine bir çukur kazdılar, ileride oradan yaşamıma fışkıracaklardı.
...
Dünyada sevmeyenlere, sevemeyenlere acımalı. Ot gelip ot gidenlere acımalı..
Sayfa 129Kitabı okuyor
Bak söylüyorum, gördüğümüz her şeyde tanrısal sırrın bir parçası saklıdır. Bir ayçiçeğinden ya da bir gelincikten parladığını görürüz onun. Ağaç dalından uçan bir kelebek-ya da akvaryumda yüzen bir balık-gördüğümüzde, bu derin sırra biraz daha yaklaşırız. Ama Tanrıya en çok yaklaştığımız yer, kendi ruhumuzdur..
Sayfa 155Kitabı okudu
...
"Ölüm bizi ilgilendirmez" diyordu. "Var olduğumuz sürece ölüm ortada yoktur;ölüm geldiği anda da biz artık yokuz."
..
Sayfa 153Kitabı okudu
Daha önce yaşamış olabilir miydi gerçekten? Hep yanında taşımak zorunda kaldığı bir bedene sahip olmadan önce de var mıydı ruhu?
Sayfa 108Kitabı okudu
...
Artık bedeni ve duyusal olan her şeyi yetersiz ve önemsiz saymaktadır. Sevginin kanatlarında idealar dünyasındaki "yuvasına" uçmak ister. Bedenin zindanından kaçıp kurtulmayı arzular.
Sayfa 103Kitabı okudu
Yeter artık
Neredeyse çıldıracağım
Bir yeşil ötesine geldim durdum işte
Merdivenin son basamağındayım
Bir adım daha atsam
Kimseler tutamaz beni
Bir adım daha atsam karanlıktayım