Çocukluğumun ok ve yayı ile
Kadim bahçelerin yollarında,
Islanmış ağaç kümeleri arasında,
Bir serçenin göğsünü nişan almıştım ki Sana aşık oldum.
Serçe omzuma kondu.
Ve ben mahir bir avcı oldum.
Ondan sonra asla bir kuşu avlamaya çıkmadım.
Ne zaman özlesem şarkı söyledim.
Kuş gelir, kuş konar.
Kuşu koklarım, öperim ve özgür bırakırım.
Ve bir başka avcıya av olunca,
Çocukluğumu görürüm.
Yağmur yağmış ağaç kümeleri arasında,
Saman, çiçek ve kuşun şarkısıyla,
Kendine kıvrılır ve ağlar;
Ey şarkı!
Seni nasıl seviyorum.
("Muhammed Ebrahim" iranlı şair.)