Sanki ne giysen içi görünüyor kalbinin/
Gırtlağında bir harf/
Sen konuşunca gırtlağındaki harfe bakıyorlar/
İnsan bir şeyi bir kere başka görür/
Sonrası hep bakmak/
Artık çırpınan bir kuşun kalbiyle uyanıyorum/
Canımı demirle acıtıyor kaldığım yerden devam edemediğim rüyalar/
Sonra anlıyorum ki hiçbir şeye kaldığı yerden devam edemiyormuş insan/
Kaldığın yerde bitiyormuş herşey/
Kaldığı yere kadarmış bazı güzel zamanlar/
Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık. Şu dünyanın yaşaması müşkül hal ilen. Bin iyiyi bir kötüye kul eden...
Yapayalnız kimsesiz. Hem de çaresiz. Yalnızlığı, çaresizliği yüreğinin başında ağılı bir hançer yarası gibi... Çaresizlik , hem de boşluk.