Elinizdeki kitabı bi kenara bırakın. Ahmet Cevdet Paşadan veya Ehli sünnet bi yazardan Peygamber Efendimizin (sav) hayatını okuyun önce (Varsa bildiğiniz güzel bi yazar yorumlara yazarsanız hepimiz istifade ederiz) Hee ama roman okur gibi değil. Hele ansiklopedi okur gibi hiç değil. Her sayfayı ruhunuza işleye işleye, ibret ala ala, ve tabi öğrenerek okuyun. Efendimizin hayatını sular seler gibi bilmenize gerek yok ama en azından kaba taslak, nerde ne olmuş, hangi olaylar olmuş bilin. Sonra elinize "çöle inen nur" u alın, -bu kitaba en mükemmel bu isim verilebilirdi heralde- bu sefer sayfa sayfa değil, satır satır sadrınıza ruhunuze işleyerek okuyun. Edebiyatn ve Siyer Nebi birleşince ortaya ne kadar tarli bi kitap çıkıyor kendiniz şahit olun.
•Kitabın bence en güzel cümlesi:
O'nun ardındaki saflar, ölmemişken önler ordusudur, ve bu ordunun gazada verdiği ölülerde, ölmüşken ölmeyenlerdir.
•Rabbimiz Kuranı Kerimde hiç "Ya M....." diye, ismiyle nida etmemiştir.... diyor... ve bu sebepten olsa gerek kitapta Efendimizin ismi M...... diye geçiyor hep.
•Sahabenin sözleri haricinde, mümkün olduğunca, Efendimize, zamirle hitap ediyor. O, O'nun, O'nda, O'dur..
Efendimizin hayatını okuyan herkes kesinlikle okuması gereken bi kitap. Vakit kaybetmeden tadın derim :))
