Rümeysa
@Mercan_R
35 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
İnsanın, sevdiği insanlardan geç ayrılması zehirdir! İnsanın, bıçakla keser gibi, kendisi için doğal bir iklim olan ıssızlıkta yine yapayalnız kalması daha iyi.
Erken Zerdüştçülük gibi bir tektanrıcı inanışın takipçileri bazen kör olana kadar güneşe bakmaya devam ediyorlardı. Bedenleri dönüşürken Tanrı'yı hissetmeye başladıklarını düşünüyorlardı.
Okur Takip Önerileri
Dinle devlet birbirlerinden ayrılmaz şeylerdi. Oysa artık devlet inanç buyuramıyordu, bütün anıtlar ve tapınaklar içi boş kabuklardan ibaretti.
O sıralarda Doğu Akdeniz'de herkes bir insanın gerekli ritüellere uyarak intihar ettiği taktirde sevdiği kişinin hayatını kurtarabileceğine inanıyormuş; onun hayat gücü sevgiliye geçiyormuş.
Pergamonlu Galenos bir tıp öğrencisine şöyle diyordu: "Kadının vajinasını dışarı doğru çevir ve erkeğin penisini içe doğru çevirip ikiye katla, ikisinin de her yönden aynı yapıya sahip olduğunu göreceksin."
Vücut ısısının insanın oluşumu sürecini yönlendirildiği düşünülüyordu. Hamileliğin başlarında rahimde iyi ısınan ceninlerin erkek, bu ilk ısıdan yoksun kalanların da kız olacağı düşünülüyordu.
"Hayat, her gün, çatışmayı inkar etme, asgariye indirme, sınırlama ve ondan kaçma çabalarıyla doludur. İnsanlar karşılaşmalardan kaçınırlar ve yaraların deşilmesinden ya da nelerin yanlış olduğunu belirleyen kurallar koyulmasından çok rahatsız olurlar."
Nasıl filmlerin sunduğu başka bedenleri parçalama hazzını gerçekte tatmış olan çok az asker varsa, filme alınan cinsel haz imgelerinin de gerçek aşıkların cinsel deneyimleriyle çok az ilişkisi vardır.
Modern mimarlar ve şehirciler yaptıkları tasarımlarda insan bedeniyle kurulan aktif bağı bir şekilde kaybetmişlerdi.
Modern binaların çoğunu lanetlemiş gibi görünen duyusal yoksunluk; kent ortamını sakatlayan sıkıcılık, monotonluk ve elle tutulur kısırlık.
Bir şehir farklı tür insanlardan oluşur; benzer insanlar bir şehir meydana getiremezler.
ARİSTOTELES, Politika
Ama gördüklerinin hiçbiri sonsuza dek var olamayacaktı. Buna rağmen yüz yıl sonra burada yine aynı çiçekler, aynı hayvanlar bulunacaktı. Tek tek her çiçek ve her hayvan ölüp unutulsa bile, bir şey buraların nasıl olduğunu "hatırlayacaktı".
Sayfa 108Kitabı okuyor