-"Firuze, ne bekliyorsun?"
-" Ermeniler Karabağı işgal ederken,nişanlımı esir aldılar. Onu bekliyorum."
-"Ne zamandır bekliyorsun?"
-"İnsan sevdiğini beklediği günü sayar mı hiç?!"
Demin pek göklere çıkardığım ölüme şimdi müthiş bir şey gibi bakmama da hayret etme, ne diye mi hayret etmeyeceksin? Ne bileyim ben? Sana izahat verecek değilim ya... Ne lüzumu var!
Bana öyle geliyor ki ,hakikaten yapabileceğimiz bir şey vardır, o da ölmek. Bak bunu yapa bilirsiz. Ben ne diye bu işi yapmıyorum diyeceksin! Demin söyledim ya, müthiş bir gevşeklik içindeyim. Üşeniyorum. Atalet kanunu icabı sürüklenib gidiyorum.
Mesela herhangi bir gün müthiş bir iç sıkıntısı seni boğar. Hayat sana karanlık,manasız gelir. İnsan, biraz evvel senin zırvaladığın gibi felsefeler yapmağa başlar. Hatta yavaş yavaş onuda yapamaz ve canı ağzını açmağa bile yetmez
Bir kitabın oxunmasına sərf etdiyim 2 saatın ömrümün bir çox illərdən daha mənalı,daha əhəmiyyətli olduğunu gördükdə insan həyatının heçliyi haqqında düşünər,qəm-qüsəyyə batardım.
Hər hansı şəkildə olursa olsun,bir qadın xoşuma gədimi,hər şeydən əvvəl ondan qaçmağa çalışardım. Onunla üz-üzə gədiyim zaman hərəkətimlə baxışımla sirrimi açacağımdan qorxar, təsvir edilməsi mümükün olmayan bir utancaqlıq yaşayardım