𝙺𝚎𝚗𝚍𝚒𝚕𝚎𝚛𝚒𝚗𝚎 𝚗𝚒𝚌̧𝚒𝚗 𝚊𝚕𝚊𝚢 𝚎𝚝𝚝𝚒𝚔𝚕𝚎𝚛𝚒𝚗𝚒 𝚜𝚘𝚛𝚜𝚊𝚗, 𝚖𝚞𝚝𝚕𝚊𝚔𝚊: “𝙱𝚒𝚣 𝚘̈𝚢𝚕𝚎𝚜𝚒𝚗𝚎 𝚕𝚊𝚏𝚊 𝚍𝚊𝚕𝚖ı𝚜̧,𝚎𝚐̆𝚕𝚎𝚗𝚒𝚢𝚘𝚛𝚍𝚞𝚔 𝚍𝚎𝚛𝚕𝚎𝚛.
𝙰𝚛𝚝ı𝚔 𝚋𝚘𝚜̧𝚞𝚗𝚊 𝙾̈𝚣𝚞̈𝚛 𝚍𝚒𝚕𝚎𝚖𝚎𝚢𝚒𝚗𝚒𝚣 𝚔𝚊̂𝚏𝚒𝚛 𝚘𝚕𝚍𝚞𝚗𝚞𝚣.
~𝚃𝚎𝚟𝚋𝚎\65-66~
Özene bezene yapılmış mutfaklar, en güzel alınmış koltuklar...Temizlik için veya daha çok para kazanmak için kalınan mesailer ve geçen namazlar... En büyük ödevimiz olan kulluğun unutulması... Nasıl da geldi aklımıza değil mi yapmadığımız ameller bi sallandık, hiç aklımıza gelmedi arkada bıraktığımız mallar, daha dünyada olduğumuz için sadece ailemiz geldi aklımıza. Ne kadar acizdik beşik gibi sallanırken... Öyle bi imtihandı ki, ya dedik biz neymişiz koca bir hiç. Ne kibir işe yaradı, Ne zenginlik, Ne de korumada olduğunu zannetmek. Çok büyük bir ders ve aynı zamanda kalanlar için bir fırsat..
Allah Affetsin Bizi...
Nice ülkeler var ki onları helâk ettik. Azabımız onlara geceleyin yahut gündüz istirahat ederlerken geliverdi.
Ar'af/4
Okur Takip Önerileri
Güneşe doğru yürüdüm ama ruhumda
Birşeyler Ölmüştü...
𝙾 𝚊𝚗ı 𝚢𝚊𝚜̧𝚊𝚖𝚊𝚔 𝚢𝚊𝚣𝚍ı𝚖 𝚖𝚎𝚔𝚝𝚞𝚋𝚞𝚗 𝚋𝚊𝚜̧ı𝚗𝚊.
𝙾 𝚊𝚗ı 𝚢𝚎𝚗𝚒𝚍𝚎𝚗 𝚢𝚊𝚜̧𝚊𝚢𝚊𝚌𝚊𝚐̆ı𝚖!...
𝙾̈𝚕𝚞̈𝚖𝚎 𝚖𝚎𝚢𝚍𝚊𝚗 𝚘𝚔𝚞𝚖𝚊𝚗ı𝚗, 𝚘̈𝚕𝚞̈𝚖𝚍𝚎𝚗 𝚔𝚘𝚛𝚔𝚖𝚊𝚖𝚊𝚗ı𝚗,
𝙾̈𝚕𝚞̈𝚖𝚞̈ 𝚘̈𝚕𝚞̈𝚖𝚜𝚞̈𝚣𝚕𝚞̈𝚔 𝚋𝚒𝚕𝚖𝚎𝚗𝚒𝚗 𝚣𝚎𝚟𝚔𝚒𝚗𝚒 𝚢𝚎𝚗𝚒𝚍𝚎𝚗 𝚝𝚊𝚍𝚊𝚌𝚊𝚐̆ı𝚖!...
𝚅𝚎 𝚂̧𝚎𝚑𝚊𝚍𝚎𝚝 𝚎𝚍𝚒𝚗𝚖𝚎𝚗𝚒𝚗 𝚣𝚎𝚟𝚔𝚒𝚗𝚒
𝚈𝚎𝚗𝚒𝚍𝚎𝚗 𝚝𝚊𝚍𝚊𝚌𝚊𝚐̆ı𝚖!...
𝚅𝚎 𝚎𝚐̆𝚎𝚛 𝚜̧𝚎𝚑𝚊𝚍𝚎𝚝 𝚗𝚊𝚜𝚒𝚙 𝚘𝚕𝚞𝚛𝚜𝚊.
𝙱𝚞𝚗𝚕𝚊𝚛, 𝚂̧𝚎𝚑𝚒𝚝 𝙱𝚒𝚕𝚊𝚕'𝚒𝚗 𝚜𝚘𝚗 𝚜𝚘̈𝚣𝚕𝚎𝚛𝚒𝚢𝚍𝚒 𝚐𝚞̈𝚗𝚕𝚞̈𝚐̆𝚞̈𝚗𝚎 𝚢𝚊𝚣𝚍ı𝚐̆ı...
