Kaç gece bir başıma oturup ateşi seyretmiş,şu dünyadaki hiç bir ateşin demirci ocağındaki ateşe ve eski evinizin mutfakta yanan ateşine benzemeyeceğini düşünmüştüm.
Joe’nun yüreğinde gösterişsiz bir onur barındırdığına dair o hislerimde yanılmamıştım.Bu sözleri söylerken üzerindeki kıyafetler önemini yitirmişti,cennette olsa bukadar önemsiz olabilirdi ancak.
Tanrı biliyor ya gözyaşlarımızdan utanmamıza hiç gerek yok,gözyaşları katılaşmış yüreklerimizi kaplayan kirin pasın üzerine yağan yağmur gibidir.Ağladıktan sonra daha iyi bir insana dönüştüm,daha nadim ,vefasızlığımın daha farkında ve daha hassas.
Joe ya yalnız yürümek istediğini söylemiştim.çok ama çok utanarak söylemeliyim ki bunun sebebi arabanın kalkacağı yere joe’yle birlikte gittiğimiz takdirde onun kıyafetleriyle benimkinin büyük bir tezat oluşturacağını düşünmemdi.