Nafiye Özbalık
@Nafiyeoz
Öğretmen
Lisans
Kocaeli
11 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Ne kadar çok kanun , o kadar az adalet .
"Bulutlar esniyor. Gün yine dönüyor su ve zaman tereddütle akıyor. Kaybolan şeylerin sessizliği kulaklarımda .Hiçbir yere ait değilim kendime bile ...Buz gibi vücudum .ısınmalıyım ana karnına kainatın en huzurlu köyüne dönebilsem Allah'ım bana güç ve sabır versin peki kasırgadan geriye ne kaldı , tek bir çiçek... Ustinya yoksan da varsın aslında"
"Nefes aldığım müddetçe umudumu yitirmeyeceğim."
Okur Takip Önerileri
Adeta , eski günahlarından yeni günahlar işleyerek arınmaya çalışıyorlardı.
Kolomb, altın ve gümüş ararken Domingo ise yerli avlamanın derdindeydi.Sağa sola hac dike dike , yerlileri kıra döke ,nefislere fitne tohumları eke eke ilerledik.
"Merhametim sayesinde insanım ve insan kalabilmekten daha yüksek bir zirve bilmiyorum"
Sayfa 261Kitabı okuyor
"şu kesin ki , biz karaya çıkınca dünya eskisi gibi olmayacak. Biz de öyle..."
Sayfa 231Kitabı okuyor
Onlar ibadet ederlerken ,istavroz çıkarırlarken ya da azizlere hitaben ilahiler söylerlerken ben de içimden bildiğim sureleri okuyorum. İç ne güzel şey. İçne güzel sırdaş .Her şeyi saklıyor kimseler göremiyor duyamıyor bilemiyor...
Sayfa 173Kitabı okuyor
İçimde bir yara taşıdığımı inkar edemem istersen bunun adına öfke de istersen hayal kırıklığı... Ama bir kalp taşıdığını söyleyen insan aynı zamanda bin yarayı da beraberinde taşımaz mı?
Sayfa 120Kitabı okuyor
Dünya ben onsuz yaşayamam deyip güle oynaya yaşayanlarla dolu...
Her yıl bahar çiçeğe durduğunda, dünya nennilendiğinde Ağrı Dağı'nın çobanları dört yandan gelirler kepenklerini gölün bakır toprağına atıp üstüne otururlar. bBn yıllık sevda toprağının üstüne otururlar. Tan yerleri ışırken kavallarını bellerinden çekip Ağrı Dağı'nın Öfkesini, sevdasını çalarlar. Ve gün kavuşurken bir Ak kuş gelir.
Bir incecik kavaldan, koskoca kükremiş bir dağ çıkarıyorlar diyordu. Şu insanlar şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler. Kartalın uçuşun, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna batışına, ölüme, kalma her şeye akıl sır erdirecekler Karanlığa, ışığa her şeye her şeye akıl erdirecekler tek insanoğluna güçleri yetmeyecek onun sırrına ulaşamayacaklar.
Sayfa 13Kitabı okudu
Unutmak sağ çıkmaktı, bunu yapamazsa o kuyuya yuvarlanacaktı; kendi karanlık kuyusuna.
Kurtulmaya gelmiyoruz dünyaya. Daha da saplanmak için buradayız.
Medeniyetin kolu bir yere kadar uzanır. Daha ötesinde ilkel çağlar başlar