"Bulutlar esniyor. Gün yine dönüyor su ve zaman tereddütle akıyor. Kaybolan şeylerin sessizliği kulaklarımda .Hiçbir yere ait değilim kendime bile ...Buz gibi vücudum .ısınmalıyım ana karnına kainatın en huzurlu köyüne dönebilsem Allah'ım bana güç ve sabır versin peki kasırgadan geriye ne kaldı , tek bir çiçek... Ustinya yoksan da varsın aslında"