Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Nagihan Hanbarcı
Nagihan Hanbarcı
@Nagi_Han
Lisans
23 kütüphaneci puanı
2380 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Tamamen hayal kırıklığı…
Başlığa aldanmayın sakın, bunu kitap için değil hacmi için söylüyorum. Bu kadar uzun aradan sonra en azından bir 250-300 sayfa yazsaydı da biz okurlar doya doya özlem giderseydik sayın İhsan Oktay Anar’la. Ama olsun en azından roman yazmayı bıraktım dediğindeki üzüntüm şimdi tatlı bir sevince dönüştü. Umarım devamı da gelir…
Kitaptan kısaca bahsedecek olursak bir denizaltında geçiyor hikaye. Aksiyonu bol, zaman zaman güldüren ve tabiki yazarımızın ince göndermelerinin de bol olduğu keyifli bir eser. Eğer terimlere çok fazla takılmazsanız kitap su gibi akıp gidiyor, ki bence çok fazla da takılmayın, zaten olay örgüsü içinde neyin ne olduğunu az çok anlıyorsunuz. Aksi taktirde her kelimeyi çevirmeye kalkarsanız kitaptan keyif almak şöyle dursun önerdiğin kitap bu muydu, diyebilirsiniz. Yazarımızı benim gibi özleyenlere keyifli okumalar diliyorum…
İnceleme değil uyarı!
Kitabı okumayı düşünen arkadaşlar bu yayınevine dikkat etsinler. O kadar fazla imla hatası ve çeviriden kaynaklı hatalar mevcut ki, okurken cidden çok yoruldum. Kitap iki ciltten oluşuyor ve tek kitap halinde toplanmış. İlk cildi okurken de hatalar mevcuttu fakat ikinci cildi felaketti diyebilirim. Normalde en fazla bir haftada bitecek kitap bir aydan fazla elimde sürüklendi. Bu tabiki sadece yayınevinden kaynaklı değil, zaman zaman tekrara düşmesi de sizi sıkabiliyor. Fakat tüm olumsuzlukları bir kenara bırakırsak mutlaka okunması gereken bir kitap. Hatta buraya minik bir not düşmek istiyorum, böylesine acımasız bir insanla aynı fikirde olmak ve görüşlerine hak vermek zaman zaman sizi şaşırtabilir…
İki Dirhem Bir Çekirdek
“Divan şiirini sevdiren adam” olarak tanıdığımız sevgili İskender Pala hocam, gerçekten ismiyle müsemma bir eser hediye etmiş bizlere.
Buram buram emek kokan, naif ve bilgi dolu, bir o kadar da eğlenceli bir çalışma olmuş. Bildiğimiz ve belki de hayatımızda ilk kez duyduğumuz deyimler de yer alıyor çalışmasında. Yer yer şaşırdığım ve tebessüm ederek okuduğum bir kitap oldu.
Ayrıca kitapta “Kırk yıllık Kanî olur mu yani” deyimi de mevcut. Bunu özellikle belirtmek istedim çünkü bu deyimin hikayesi beni çok etkilemişti. Bu kitapta çok kısa bahsi geçiyor lakin merak eden ve okumak isteyenler olursa, yine İskender hocamın ‘Aşkname’ kitabında bu hikaye uzun uzadıya anlatılır. Şimdiden keyifli okumalar…
Vaktiyle, saçma sapan şiirler yazan bir şair, Molla Camî’nin meclisinde,
— Üstat, demiş, dün gece rüyamda şiirler yazıyordum ki Hızır aleyhisselâmı gördüm. Mübarek ağzının tükürüğünden bir parça benim ağzıma tühledi.
Molla Camî, adamın, şiirlerinde keramet sezilmesi için böyle söylediğini ve güya Hızır'ın feyiz verici nefesine mazhar olduğuna dair yalancı şöhret peşinde koştuğunu anlayıp cevabı yapıştırmış:
— Be ahmak, öyle değil! Bence Hızır aleyhisselâm bu şiirleri senin yazdığını görünce yüzüne tükürmek istemiş, ama o sırada ağzın açık olduğundan, tükürük suratına geleceği yerde ağzına girmiş!..
Okur Takip Önerileri
Yedi kez aşağıladım ruhumu:
Birincisi, yükseklere ulaşmak için, onun itaat ettiğini gördüğümde.
İkincisi, sakatlar karşısında topallıyormuş gibi yaptığını fark ettiğimde.
Üçüncüsü, kolaylık ve güçlük arasında seçim yapıp kolaylığı seçtiğinde.
Dördüncüsü, bir hata yapıp başkalarının da hata yaptığı düşüncesiyle avunduğunda.
Beşincisi, sabrını kendi gücüne mal ederek zayıflıktan dolayı hiçbir şey yapmadığında.
Altıncısı, kendi maskelerinden birinin söz konusu olduğunu anlamadan bir yüzün çirkinliğini hor gördüğünde.
Ve nihayet yedincisi, bir ilahi okuyup bundan bir erdem sahibi olduğunu sandığında.
Behlül, bir gün, Halife’nin tahtı üzerine oturarak, bu gözü pek davranışından dolayı, kapı kullarından epeyce sopa yemiş. Bu olay dolayısıyla kopardığı çığlıklar tüm sarayı heyecan içinde bırakmış, bizzat Halife’nin de dikkatini çekmiş. Ve Harun soytarısının sıcak gözyaşları döktüğünü görerek onu teselli etmeye girişmiş. Ama Behlül, ona “Ne yazık
Biz mi seçim yapıyoruz, yoksa seçimlerimiz mi bizi biz yapıyor?
Kahramanımız Fabrizio genç yaşta Waterloo Savaşı’na katılmak üzere evden ayrılır ve bundan sonra aldığı kararlar ve yaptığı seçimlerle hayatı şekillenir.
Savaşla başlayan olay örgüsü, ardından hapis, manastır derken sevgili kahramanımız Fabrizio, ordan oraya savrulur. Biz de bu olayların gidişatını izlerken, sarayda dönen entrikalara, makam ve mevki için yapılan dalkavukluklara, kadının gücüne ve yapabileceklerinin (hele de aşkı uğruna) sınırsız olduğuna şahit oluruz.
Uğruna yaşadığımız ve uğruna çalıştığımız şey arasındaki büyük farkı gözler önüne seren, güzel bir eser.
Lakin benim için “Kırmızı ve Siyah”ın yerini tutamayacağı kesin.
Son olarak bir konuya daha değinmek istiyorum ki benim için şaşırtıcı bir durum bu. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları benim en güvendiğim yayınlar arasında yer alır, lakin bu kitapta şaşırtıcı bir şekilde yazım hataları mevcut. Az da olsa çeviri ile ilgili de bir kaç sıkıntı var. Bin beş yüz sayfayı bulan eserlerinde bile böyle bir sıkıntıyla karşılaşmamıştım, fakat bu kitapta bu kadar çok yazım yanlışını görünce ister istemez şaşırdım. Okuyacak arkadaşlar bunu da dikkate alırlarsa iyi olur. Keyifli okumalar.
Uyumadan önce kısa bir kitap okuyup yatayım düşüncesiyle okumaya başladım. Fakat nerden bilebilirdim bu elli sayfalık novellanın beni düşünceden düşünceye, duygudan duygula sürükleyeceğini... Şu saatten sonra uyku hak getire. Kitap hakkında çok fazla bir şey yazmak istemiyorum daha doğrusu istesem de yazamayacağım çünkü okuduklarımı bir müddet hazmetmem gerekiyor. Yüzlerce sayfalık romanların bile yaratamadığı etkiyi Melville bu eserinde fazlasıyla yaratmış. Sözü daha fazla uzatmaya gerek yok. Eğer benim gibi okumayı ertelediğiniz kitapların arasında bu kitap yer alıyorsa, liste başı kitaplarınızı bir kenara bırakın ve önceliği Katip Bartleby’e tanıyın derim. Şimdiden keyifli okumalar.
Binbir Gece Masalları’nın 3/1 yani onuncu kitabını da nihayet geride bırakmış bulunuyorum. Sona yaklaştıkça kendini tekrar eden hikayeler biraz yormaya başladı diyebilirim.
Kitabın içinde şimdiye kadar en farklı ve güzel hikayelerden biri ‘Uyanık Uykucu Hikayesi’ydi.
Okurken araya farklı kitaplar alma alışkanlığım olmadığı için “bitsede
Aşk...
Beklemek...
Sabretmek...
Bir pervane gibi o ateşe kendini atıp yanmak, kavrulmak, kül olmak...
Maddeden geçip manaya varmak...
Sizce aşkın tanımı bu kadar kolay yapılabilir mi?
Tabiki yapılamaz ve yapılamadığı için de böyle kitaplar var, ve iyiki de varlar.
Bu kitapta aşkın çeşit çeşit halleri, türlü türlü tanımlarıyla karşılaşacaksınız.
Binbir gece masallarını okudunuz mu?
Birçok yazarı etkileyen, birçok eserde yansımalarını gördüğümüz bu masallar, Alexandre Dumas’ın eserinde de sıkça geçiyor ve bir diyalog esnasında “Binbir Gece Masallarını okudunuz mu?” diye bir soru yöneltiyor. Bunca zaman okumayı ertelediğim bu külliyatı sanırım Dumas’ın bu sorusuyla okumaya başlamış
Bu kitabı okumayı düşünen okuyuculara küçük bir ikazda bulunmak istiyorum.
Kitapta yazarın dokuz kısa hikayesi yer alıyor, fakat bu hikayeler Yaşarken Açılan Miras adlı kitabında zaten mevcut. Yazarın hikayelerini okumayı düşünüyorsanız diğer kitabı tercih etmenizi öneririm. Yky yayınları gerek çevirisiyle, gerek hikayelerin fazla olmasıyla daha doyurucu. Ayrıca yazarı daha önce hiç okumamış olan arkadaşlar bu kitapla başlangıç yaparlarsa yazara tamamen önyargıyla yaklaşabilirler. Başlangıç için en ideal kitabı Hayalperestler, sonrasında ise Niteliksiz Adam serisi geliyor tabiki. Eğer bu kitapları okuduktan ve yazarın üslubuna ve düşünce tarzına hakim olduktan sonra bu kitabı okurlarsa daha doğru bir tercih olabilir. Aksi takdirde istemsizce bir önyargı kaçınılmaz...
Keyifli okumalar.
Ben inanıyorum ki bir devletin çöküşü ulemasının yahut şeyhlerinin yoldan sapmasıyla olur. Ulema yahut şeyhlerin hırslarına yenik düştüklerini görürsen derhal tedbir neyse yap. Aksi takdirde hırsın sonu devlete de sahip olasıya kadar uzanacak ve ilim de iman da dünya nimetine feda olacaktır. Unutma ey sultan kişiler, zaman ve mekân değişir ama hikâye hep aynı kalır. (s.243)
Ne kadar tanıdık değil mi?
İskender Pala hocam bu tarihi romanında geçmişi anlatırken aslında günümüze de ışık tutmuş. Okuduğunuz hem tarih, hem bugün, hem de gelecekte yaşanılması kaçınılmaz olanlar, tabi bir önlem alınamazsa...
Önlem konusu tabiki tartışılır, çünkü aradan geçen yüzyıllar var ve değişen pek de bir şey yok gibi gözüküyor, bu da yaşananların tekerrür etmesini kaçınılmaz kılıyor maalesef.
Roman kahramanımız Ornio, yani namı diğer Akbaba, şeytanın yeryüzündeki halifesi...
Osmanlı’dan ve Büyük Kartal Fatih Sultan Mehmet’ten intikam almak için yanıp tutuşan bir adam. Bir gün Molla Lütfi talebelerine ders verirken o da oradadır ve Hz. Hızır ile Hz.Musa’nın menkıbesini dinlerken kafasında şimşekler çakar. İstediği intikamı almak için bu üç düsturu benimseyecektir.
Delinecek bir gemi, tamir edilecek bir duvar ve öldürülecek bir çocuk.
Yazarımızın da dediği gibi “zaman ve mekan değişir ama hikaye hep aynıdır” hikaye hep aynı da olsa bazı gerçeklere ışık tutup aydınlatması sizi kitaba hayran bırakacak. Keyifli okumalar.
Aşk ve savaş...
Aşk zaten başlı başına bir savaş değil midir?
Neyse bu konu uzun uzadıya tartışılır (Kitap bitiminde mutlaka bir iç muhasebe yapacaksınız zaten).
Kitabımızda, Pugaçov isyanı, on yedi yaşındaki subayımız Pyotr Grinyov gözünden anlatılıyor. Bir de Marya’mız var ki, yüzbaşının kızı ve Grinyov’la yaşadığı aşk. Kitabı okurken nedense aklıma hep Namık Kemal’in Cezmi adlı eseri geldi. O da tarihi bir roman fakat onda aşk teması daha ağır basıyor. Bu eserde ise aşk o kadar güzel bir şekilde işlenmiş ki tarihi bir roman okuduğunuzun her an bilincinde oluyorsunuz. Kısacası bir aşk romanı okuyormuşsunuz hissine kapılmıyorsunuz. Bana göre her şey dozunda, sade ve akıcıydı. Kısacası çok keyifli ve akıcı bir Rus klasiği okumak isteyenler için mükemmel bir tercih.
Keyifli okumalar.
Her defasında kitabı bitirdiğimde inceleme yazmayacağım diyorum kendi kendime. Bunun bir sürü sebebi var tabiki ve en önemlisi hakkını veremediğimi düşünmem. Lakin kitap hakkında ne hissettiğimi kısa da olsa yazmadığımda bir eksiklik hissediyorum. Dönüp okuduğumda ne düşündüğümü ve hangi duygularla bunları yazdığımı anımsamak sanırım bana iyi geliyor. Bu kadar iç monologdan sonra gelelim eserimize (zira Oğuz Atay okuduktan sonra bu monologlar uzaaar gider).
Bu kitabı bitirdiğimde en son cümle olan
“Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?” diyen sevgili Oğuz Atay, tüylerimi diken diken etmeyi başardı yine. Buradayım Oğuzcuğum Atay diyerek kitabın kapağını kapattım.
Yine yalnızlıklar, umutsuzluklar, karamsarlıklar, kısacası tutunamayanlar hikayelerde yerlerini almış. Ayrıca Oğuz Atay’ın kendine has üslubuyla, zekice yaptığı eleştirileri de atlamamak lazım.
Kitabın içerisinde sekiz hikaye var ve hepsi birbirinden güzel.
Lakin iki hikaye var ki beni çok etkiledi, birincisi ‘korkuyu beklerken’ diğeri ise ‘babama mektup’. Hikaye okumayı, daha doğrusu Oğuz Atay okumayı seven herkese tavsiyemdir. Yazarla henüz tanışmamış olanlar varsa da başlangıç için güzel bir tercih olabilir. Keyifli okumalar.
Robert Musil’in Niteliksiz Adam adlı dev romanını duymayanınız yoktur sanırım. Günümüzde modernizmin roman alanındaki birkaç başyapıtlarından biri sayılır. Böyle bir başyapıtın sahibi olan yazarın Hayalperestler adlı tiyatro eserinin kırk iki kez okunmuş olması ve bu eser hakkında bir tane inceleme yazılmış olması açıkçası beni hayal kırıklığına uğrattı. Bu eseri okumayı ertelediğim için kendime bir kat daha kızdım ve bu yüzden benim gibi erteleyen okurlar varsa biran önce okusunlar derim, inanın çok şey kaçırıyorsunuz.
Kitabımıza gelecek olursak üç perdelik bir tiyatro eseri. Olayların seyiri yavaş tıpkı “Niteliksiz Adam”daki gibi. Fakat kitap o kadar yoğun ki olayların işleyişini size zaten hiç düşündürmüyor. Robert Musil’in mükemmel analizleri ve insanların çıkmazlarını gözler önüne sermesi, hayata dair,
insanlara ve inançlara dair her konuda ustaca eleştirileri kitabı benim için kusursuz hale getiriyor. Tabiki herkes bu eseri okurken bu kadar keyif almayabilir, “ısrarla tavsiye ettiğin kitap bu muydu?” da diyebilirsiniz fakat burada sevgili Marcel Proust’un bir sözü aklıma geldi ve onu da buraya bırakıp incelememi sonlandırıyorum.
“Aslında her okur, okuduğu esnada kendi kendinin okurudur.”
