Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Nərmin Həsənzadə
Nərmin Həsənzadə
@Narmeine
18 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Əsər saf hisləri içərir deyə, kitaba aşiq olmuş kimi idim. Amma kitabın 3/4-dünü ötdükdən sonra hər rola xoşbəxt son olması üçün əsərin zorakı senaryo ilə irəliləməsini bəyənmədim. Xoşbəxt sonluqları sevirəm, amma xoşbəxt sonluq üçün də professionallıq gərək. Buradakı "baxaq da əlimizdəkilərlə nə edirik, təki kimsə yalqız qalmasın" kimi olub. İlk 3/4-lük hissəsinə görə 10 balla dəyərləndirə bilərdim, amma sonrası qiymətləndirməmə mənfi yöndə təsir göstərdi. Amma yenə də oxuduğuma olduqca məmnunam.
İlk baxışda əlaqəsiz görünə bilər, lakin Haruki Murakami ilə Orhan Pamukun qələmlərini müqayisə edəcəyəm bu yazıda. Buna səbəb də bu iki müəllifin əsərini ard-arda oxuyub aralarındakı fərqə tanıq olmağımdır.
O.Pamuk əsərində cümlələrin bədiiliyinə çox yer verərkən, ikinci yazıçının əsəri bədiilikdən yoxsundur. Bununla yanaşı, ilkində əsərin süjet xətti çox yavaş irəliləyir, belə ki, 60-70 səhifə oxuyursunuz və hadisə gedişatında önəmli dəyişiklik yoxdu. H.Murakaminin bu əsərində isə (Norveç meşəsi əsərində də, həmçinin) hadisələrin gedişatı çox sürətlidir. Azca mübaliğə ilə səhifənin yuxarısından aşağısına çatdıqda artıq çox hadisə baş vermiş olur.
İndi isə məhz bu əsər haqda rəyimi bildirim:
Xəfif qorxu və sirr içəriklidir. Həcmi də çox az olduğundan, əyləncə məqsədli yolüstü oxuya bilərsiniz. Əsərin sonuna yaxınlaşdıqda final cümləsini "Zəngli saatın səsinə oyandıqda, hər şeyin bir yuxu olduğunu anlamışdı." tərzində gözləyəcəksinizsə, bildirim ki, son olduqca anlamsızdır.
Hüdudlu yaşantımızda oxumaq üçün sonsuz gözəl əsər varkən, bununla vaxt itirməyə dəyməz deyə düşünürəm.
Burayadək oxudunuzsa, minnətdaram ❤
Uzunmüddətli fasilədən sonra bədii ədəbiyyat oxumağa bu əsərlə başladım və iradəmi toplayaraq bu əsəri sona çatdırmağımda bu faktorun rolu böyük idi.
Ümumi qiymətləndirməni və təhlilləri nəzərə alsaq, əsər olduqca bəyənilib. Amma giriş cümləmdən və qiymətləndirmə balımdan məndə yaratdığı təəsürat bəllidir, yəqin ki.
Bismillah;
Müsbət
Okur Takip Önerileri
Önəmli bilgilər olmasa da, spoiler içərməsi mümkündür.
Kitabı oxumağa başladıqda " Güman ki, dedektiv və qorxu janrı qarışıq, eyni zamanda romantizmlə harmanlanmış bir əsərdir " deyə düşündüm. Azərbaycancaya tərcümə olunan nəşrdə səhvlər çox idi deyə, mən də türkçəyə tərcüməsinin pdfini endirdim. Pdfin endirilməsini gözləyərkən əsərlə bağlı bir neçə rəy oxudum, ayrıca, səthi olaraq wikipediadakı məlumata göz gəzdirdim. O zaman əsərin mövzusunu anladım, amma yenə də davam etmək istədim.
Əsər Vatanabe adlı gəncin Naoko və Midori adlı iki qız arasında qalmasından, imkansız sevgidən (?¿) bəhs edir. Naoko psixoloji problemləri olan zəif bir qız, Midori isə həyat eşqi ilə dolub-daşan, pozitiv və sözün əsl anlamında çatlağın biridir. Və deyərdim ki, eyni zamanda əsərdəki tək xoş obraz o ola bilər. Düşünülməmiş davranış və ifadələri bəzən üzdə təbəssüm yaradırdı.
Əsər tipik netflix seriyalı dadındadır : Hamı bir-birilə cinsi əlaqədə olur, partnyor dəyişir. Bütün bu olanlara baxmayaraq, yazıçı bizləri Vatanabenin Naokoya aşiq olduğu yalanına inandırmaq istəyir. Əsər də Vatanabenin sonsuz sevdiyi, bircəcik eşqi Naokonu (!) itirməsi ilə və ardından, matəm məqsədilə görüşdüyü Reiko adlı 39 yaşlı qadınla (Naokonun dostu, hamisi olur özləri) cinsəlliyi ilə sonlanır. Nə hüzünlü..
Əsər mənə nəsə qatdımı? - Bəli. Hüdudlandırılmamış cinsi istəyin cəmiyyəti nə hala saldığını anladan bir məqalə oldu mənim üçün. Onsuz da, bunu qavrayırdım. Amma artıq referans edə biləcəyim bir toplum var!
