Kitabın ana karakterinin mükemmel bir kadın olarak tasvir edilmesi ama karakterin kendini hiç beğenmemesi sinirimi bozuyor tamam kendini beğenmediğini bir kere söylersin iki kere söylersin ama sürekli "saçlarım kötü" "vücudum kötü" "arkadaşımın vücudu mükemmel" gibi cümleler kurarak melankolik durumlara sokuyor okuyucuyu, kaç kere bunları okurken "ulan bu kız çirkinse ben böcek falan olmalıyım" dedim kendi kendime, kendince mükemmel bir adamı beğenmesi ve onun için mükemmel olmaya çalışması da sinirimi bozuyor, neden sırf biri seni beğensin diye kendini böylemesine rezil durumlara sokarsın ki, kitabı sırf bu yüzden yarım bıraktım ama bitirene kadar okumak istiyorum belki ilerde bir şeyler değişir diye ama pek umudum yok
